Over verlichting in ons Groot-Brittannië hebben we al eerder bericht. In de afgelopen maand hebben we op grotere schaal gewerkt aan het aanbrengen van binnen- en buitenverlichting in en bij allerlei huizen, gebouwen en objecten en dat begint zo langzaamaan een betoverend resultaat op te leveren – als het donker is, uiteraard, en dat is het alleen als we 'met de hand' het licht uitdoen. Dat hebben we een paar keer gedaan om deze reeks foto's te maken. Hierboven het Victoriaanse kavel met op de voorgrond de 'werkende' stoommachine en op de achtergrond de 'Peaky Blinders'-huisjes langs het Caen Locks sluizencomplex. Rechts het hoofdgebouw van Eilean Donan Castle met op de achtergrond een van de pilaren van het Glenfinnan-viaduct. In het tentenkamp bij het middeleeuwse toernooiveld branden de haardvuren dat het een lieve lust is, al is het voor de mini-middeleeuwers niet eenvoudig om hun potje te koken boven een led-vuurtje… Het weerhoudt de ridders er niet van om ook bij die toch niet geweldige verlichting met gevelde lans op elkaar te blijven afstormen! De pilaren, bogen en kantelen van Fyrish Monument krijgen een wat spookachtig karakter als in het donker de ledspotjes aangaan. Stonehenge komt er zelfs gekleurd bij te liggen door de lampen aan de onderkant van de bezoekende vliegende schotel. De watermolen van 'Little Isabella' aan de Groudle Glen levert een wat romantischer plaatje op en dat geldt ook voor de prehistorische woningen van Carnauster Village. Op het station Andrews House, zoals u misschien weet het oudste treinstation ter wereld, vinden de reizigers die op de trein staan te wachten het best prettig als ze in de buurt van zo'n mooie lantaarnpaal kunnen staan. Het station is niet alleen het oudste ter wereld, het ligt ook nog eens aan de oudste spoorlijn die er op de wereld te vinden is: de Tanfield railway. Al in 1725 werd een 'treinverbinding' in gebruik genomen waarover houten wagons over houten spoorrails werden voortgetrokken door paarden. Halverwege de 19e eeuw kwam er stoomtractie. Momenteel is een deel van die oude lijn nog steeds in gebruik voor toeristen, tussen Sunnyside in Gateshead en East Tanfield in Durham. De gevel aan de perronzijde van het oude Pitlochry Station (waar het boekenwinkeltje volgens de regels van de lokale vakbond 's avonds is gesloten) is met die verlichting beslist heel mooi te noemen! We hebben een filmpje op ons YouTube-kanaal geplaatst dat in een soort 'fly by' nog veel meer verlichte objecten van Engeland, Wales en (vanaf 03'45'') Schotland laat zien. |
Het aanbrengen en aansluiten van ledspotjes is een klusje waarvoor je goed moet weten waar je kunt staan. Ook de ruïne van de toren van St. Michaels Church bovenop Glastonbury Tor is nu voorzien van binnen- en buitenverlichting. |
Rails worden vuil. Dat geldt buiten, bij het grootbedrijf in de echte wereld, maar net zo goed in onze miniatuurwereld. Het schoonhouden van die vele honderden meters rails is dan ook een klus die vrijwel dagelijks op het programma staat. Speciale wagons met daaronder een 'poetsblokje' worden door onze locomotieven over de trajecten getrokken. Op die manier realiseren we een zo storingsvrij mogelijke treinenloop. Gelukkig is er de Stichting Holland Spoor- Roestrijden.nl, die met haar activiteiten het Nederlandse Rail-erfgoed steunt. Zo helpen zij ProRail aan veilig berijdbaar Spoor door onder andere het rijp- en ijzelvrijrijden van bovenleidingen, detectiecontroles en controleritten na updates van treinbeveiligingssoftware. Uit de opbrengsten van deze activiteiten worden donaties gegeven aan railmusea. Zo ook aan ons: in februari kregen we een doos met 90 railpoetsblokjes, 2 poetswagons en een lading reserveonderdelen van de stichting! Waarom? Ze helpen ook ons graag bij het rijdend houden van de treinen, omdat onze attractie ook de interesse in treinen stimuleert, wat weer kan leiden tot de aanmelding van nieuwe vrijwilligers bij die musea. We danken de stichting voor deze donatie. Onze treinen rijden weer ongestoord rond! |
De verkeerspolitie in onze miniatuurwereld is de afgelopen periode meerdere malen opgeschrikt door raadselachtige ongevallen. Zo bleef een vrachtwagen met aanhanger die tot dat moment plichtsgetrouw en storingsvrij zijn route had afgelegd, opeens stilstaan op een kruispunt. Gelukkig gebeurde het buiten de spits, maar toch kon niet worden voorkomen dat twee andere vrachtwagens op de stilgevallen combinatie inreden. "Hoe dit heeft kunnen gebeuren", zei een woordvoerder, "is volstrekt onduidelijk, maar voorlopig gaan we uit van een menselijke fout." Een andere gebeurtenis had ernstiger gevolgen kunnen hebben. Snel ingrijpen vanuit onze Commando Centrale voorkwam dat deze autobus vol passagiers die na een lange miniatuurwerkdag op weg waren naar huis, na een slippartij werd aangereden door een van onze trams. Mogelijk was de chauffeur afgeleid door de exorbitante partij lading op het dak van het busje dat – nogal illegaal – geparkeerd stond op het trottoir. De passagiers van diezelfde (!) RET-lijnbus maakten even later nogmaals enkele benauwde ogenblikken mee toen hun vervoermiddel in een bocht opnieuw slipte en op de andere weghelft tot stilstand kwam, daarmee ook de tramrails blokkerend. Een van de passagiers vertelde onze verslaggever dat hij had gezien dat de chauffeur was afgeleid door een jongedame die op het trottoir liep; de pakketbezorger in een voor het kruispunt wachtend Coolblue-busje verklaarde desgevraagd over de buschauffeur "dat die gozer rijp is voor Maasoord!" |
Deze 95 cm lange balken van 9,5 bij 9,5 cm worden de poten van een van de tafels waarop onze modelbouwers een maquette gaan bouwen van een BP-terminal. Stevige poten, maar het wordt dan ook een stevige maquette! We kregen de opdracht van BP om een maquette van een terminal te bouwen voor educatieve en trainingsdoeleinden, gericht op het verhogen van de veiligheid op de terminal tijdens werkzaamheden. Het uiteindelijke ontwerp, een kopie van een deel van de BP-terminal Rotterdam, omvat drie maquettes en vier minidiorama's in verschillende schalen. In de maquettes moeten 'scenario's' kunnen worden geplaatst om cursisten goede en foute (en dus gevaarlijke) situaties te kunnen laten herkennen. Omdat het geheel een integraal onderdeel gaat vormen van het trainingscentrum van BP, moesten we bij het ontwerp natuurlijk rekening houden met de ruimte waarin de maquettes en de diorama's geplaatst gaan worden. Er moet natuurlijk voldoende loop- en kijkruimte zijn voor de trainer en de cursisten. De modulaire opbouw (niet één grote, maar drie wat kleinere maquettes) maakt eventuele aanpassingen als gevolg van nieuwe inzichten of gewijzigde regelgeving een stuk eenvoudiger uitvoerbaar. De eerste maquette heeft als onderwerp 'Tankpark'. Die krijgt een schaal van 1:100 / 1:87 en wordt ongeveer 2,7 bij 1,1 meter groot. Hij gaat plaats bieden aan vier grote opslagtanks, waarvan er eentje 'opengewerkt' wordt geplaatst om ook met scenario's 'binnen' te kunnen werken. Elke tank komt binnen een wal te staan en er komen wegen om diverse verkeerssituaties te kunnen nabootsen. Een paar van de scenario's die in deze maquette moeten kunnen worden gesitueerd:
• graafwerkzaamheden, • voertuigbegeleiding, • stralen en schilderen van de tanks (werken 'op hoogte'), • tankbouw met hijswerk en • 'heet werk', laswerkzaamheden aan leidingen. Er komen zo'n 50 tot 70 figuren in deze maquette, inclusief die welke de trainer zelf bijplaatst ten behoeve van een bepaald scenario. Op de foto hierboven is de lay-out van het totaal al goed te zien: achteraan de vier plekken voor de opslagtanks en op de voorgrond rechts de ruimte waar drie kleinere tanks komen te staan en links een wateropslagplaats. Rechtsboven ziet u een stapeltje van vier tanks, al zijn ze nog niet echt als opslagtank herkenbaar… Forse knapen, want de diameter bedraagt een 50 cm! Zo'n opslagtank wordt stap voor stap opgebouwd. Op een platte ring binnenin de cylinder bevestigen we kruislings op elkaar acht spanten, die er samen voor zorgen dat de dunne metalen wand van de opslagtank niet kan vervormen. Daar bovenop komt nog een ring, waarmee de spanten worden verankerd. Spanten en ring samen zijn de basis voor de acht segmenten die samen het dak van de tank vormen. De spanten en de ringen zijn uitgesneden op onze lasersnijmachine. Op de foto van de vier opslagtanks ziet u de platen waaruit spanten en ringen worden gesneden al klaarstaan. De oppervlakte van de maquette is voorzien van wegen, gras en verdere aankleding, al liggen de (voor de test brandende) lantarenpalen nog even tegen de grond geplakt om beschadiging te voorkomen. De plek voor de opslagtank rechtsboven lijkt niet helemaal te kloppen, maar dat is zo ontworpen omdat op die plek de opengewerkte tank komt te staan – en die heeft geen voorkant en dus ook geen volledige cirkel nodig! De grote tafel staat op zijn kant om gemakkelijk aan de onderkant te kunnen werken, waar duidelijk zichtbaar is (zie de foto rechts) dat alle aansluitkabels voor straatverlichting en andere elektrische zaken keurig zijn weggewerkt in kabelgoten. Natuurlijk krijgen de opslagtanks een hekwerk langs de bovenrand en een driedelige trap aan de zijkant Op de foto rechts de opengewerkte opslagtank, waarbinnen dus diverse scenario's die te maken hebben met werkzaamheden binnen zo'n tank kunnen worden geplaatst en beoordeeld. Straks zal er minstens één BP-medewerker te zien zijn die bezig is met het uitvoeren van laswerkzaamheden. Het lassen zelf is al operationeel (dat wil zeggen dat het blauw knipperende ledlampje werkt), de lasser zelf moet nog worden neergezet… De foto hieronder toont een groot deel van de Tankpark-maquette met de vier opslag-tanks die nu ook zijn voorzien van het benodigde leidingwerk. De hekken en trappen zijn nu netjes in de juiste kleur geschilderd. In een volgend Bouwverslag laten we zien hoe de verdere bouw, oplevering, aflevering en installatie van deze drie maquettes en de diorama's verloopt. |