Een display vol diagrammen van voor- zij en achtergevels, dwars- en langsdoorsneden: de basis van een maquette. In dit geval die van het station van het Schotse Pitlochry, waarvan deze foto is gemaakt bij het binnen rijden van zo'n mooie stoomtrein.

De grotere delen van de maquette, zoals de gevels, komen uit de 3D-printer, maar al die kleine losse onderdelen – schuiframen en raamkozijnen, gevelstenen, ornamenten, noem maar op – moeten met de hand worden uitgesneden. Priegelwerk op de vierkante centimeter!

De eerste delen van het gebouw zijn klaar wat betreft de buitenkant. Dus even een welverdiende pauze…

Het lijkt erop dat deze 'hondekop' is opgediend op een bedje groente, maar hij ligt te wachten op een hoognodige onderhoudsbeurt. In de echte wereld komen daar grote werktuigen en machinerieën bij kijken; in onze miniatuurwereld doen we dat met wattenstaafjes en tandenstokers…

Dat op de juiste manier uitvoeren van onderhoud aan 'rollend materieel' is iets dat je moet leren. Onze techneuten zijn dan ook maar al te graag bereid om collega's de fijne kneepjes van het vak te leren. Het treinstel rechts wacht op zijn schoonmaakbeurt.

Terwijl de wielen langzaam worden rondgedraaid, wordt er zachtjes een wattenstaafje tegenaangehouden om zo het vuil te verwijderen wat op de wielen zit. En dat kan best veel zijn, aangezien treinen hier soms kilometers per dag rondrijden.

En natuurlijk gaat er geen treinstel, locomotief of wagon terug 'de baan op' in de miniatuurwereld zonder een uitgebreide testrit! Hier wordt gekeken of de treinen weer helemaal goed rijden, zonder schokken of lawaai.

Dit testbaantje wordt ook gebruikt voor het checken van treinen die een reparatie hebben ondergaan of waar een onderdeel van is vervangen.

In ons Schotse deel van Groot-Brittannië gaat het werk door, als is het noodgedwongen op een laag pitje.

Het maken van een berglandschap is en blijft specialistenwerk, waarbij geduld en een vaste hand net zo belangrijk zijn als het juiste gereedschap.

Het opbrengen van gips is makkelijk, maar dan wordt met de hand het relief in de rotsen aangebracht. Dat is het werk wat geduld en precisie vereist.

En ook wel een oog voor detail en een stukje perfectionisme.

De nieuwe maquette van de duwboot 'RENE SIEGFRIED' met de duwbakken is geen product van ons eigen modelbouwatelier. Dus geen foto's van de bouw ervan, maar alleen van de feestelijke onthulling van deze aanwinst voor onze miniatuurhaven. Eigenlijk was die onthulling in de vorige maand, op de 30e, maar dat maakt niet uit.

De RENE SIEGFRIED is het eerste en tot op heden enige Binnenvaartmuseum van Nederland.Sinds de oprichting van vereniging De Binnenvaart in 1990 was een dergelijk museum een van de vele wensen van het bestuur. Toen dan ook in 2004 de duwboot RENE SIEGFRIED, liggend in Nierstein, te koop werd aangeboden, heeft de vereniging na lang onderhandelen en een grondige opknapbeurt, deze boot gekocht en ingericht als Binnenvaartmuseum.

De ruimte is beperkt op de RENE SIEGFRIED. Omdat de boot in het verleden veel zogenoemde LASHbakken heeft geduwd over de Rijn, is men op het idee gekomen om in 2008 de LASHbak C GS 6013 te kopen en in te richten als expositieruimte. Met de permanente expositie wordt de evolutie van de binnenvaart weergegeven vanaf de houten zeilvaart tot en met de huidige moderne duwvaart.

De duwboot RENE SIEGFRIED is in 1963 gebouwd bij scheepswerf De Biesbosch in Dordrecht. De opdracht was gegeven door de Franse staatsrederij Compagnie Française de Navigation Rhenane, kortweg CFNR genoemd, uit Straatsburg. Zij was het tweede schip uit een serie van drie zusterschepen, die speciaal voor de vaart op de Boven-Rijn waren ontworpen. Zeg nu zelf: is het geen plaatje?

Een nieuwe maquette in de miniatuurwereld kan niet altijd 'zomaar' een plek krijgen. Daarvoor moet soms een al bestaande scène worden 'opgebroken'.

Wat te doen met de maquettes die dan moeten verdwijnen? Naar het modelbouwatelier, waar ze na een grondige opknapbeurt worden opgeslagen tot er een nieuwe plek voor gevonden is…

Zo'n opknapbeurt kan bestaan uit het aanbrengen van verlichting, meer detaillering qua scenes, poppetjes, aankleding, zelfs het groenen eromheen. Maar het kan ook een likje verf zijn of het plaatsen van nieuwe elementen erbij.

De eerst nog sneeuwwitte gipsen heuveltjes die de basis vormen van de maquette die we aan het restaureren zijn voor Fort Kijkduin, zijn getransformeerd in echte duinen. Hier wordt de laatste hand gelegd aan de afwerking van de zijkantvan de 'bak'.

De volgende stap is van een heel ander kaliber: het plaatsen van de accessoires.

Denk niet dat dat een kwestie is van 'kiep de doos maar leeg en zet de poppetjes recht': de maquette beeldt een echt gevoerde slag uit (de Slag van Callantsoog, ook wel de 'Slag van de Groote Keeten' genoemd), die plaatsvond op 27 augustus 1799.

In die tijd speelde zo'n veldslag zich meestal af volgens vaststaande militaire regels. Er bestaan gedetailleerde verslagen van hoe de slag is verlopen, en dus is het zaak de soldaten, ruiters, boten en bootjes, vaandels, affuiten, kanonnen, trekpaarden en wat er nog meer bij komt kijken op een historisch verantwoorde manier een plaatsje te geven.

Hier is een van de medewerkers van Museum Fort Kijkduin bezig om met twee van onze collega's (die de basis van de maquette hebben gebouwd) de Engelse en de Bataafs-Nederlandse troepen op de juiste manier over de duinen te verdelen.

We blijven bezig met de geschiedenis: de maquette van de Burcht van Oostvoorne heeft ons atelier verlaten.

De bus zat werkelijk vol tot aan zijn nok. Je weet dat het een grote maquette is, maar je ziet pas hóe groot als hij is gedemonteerd en de losse onderdelen moeten worden ingeladen.

Eenmaal aanbeland in Oostvoorne, moest de complete verzameling gebouwen weer worden uitgeladen om hun definitieve plek te gaan innemen.

In een ruimte in de Oudheidkamer, waar de lokale geschiedenis wordt beschreven en getoond, zijn onze maquettebouwers samen met medewerkers van de Oudheidkamer een tijd bezig geweest om van het geheel weer een complete burcht te maken. Maar goed dat zij ook de collega's waren die de restauratie hebben uitgevoerd…

In een vorig bouwverslag hebt u foto's gezien van de nieuwe buitenlocatie van de maquette. In maart of april 2021 verhuist de Burcht van Oostvoorne daarnaartoe; de plek in de Oudheidkamer is een voorlopige.

Zelfs Jacoba van Beieren, die in de Oudheidkamer de bezoekers welkom heet, is onder de indruk van dit model van wat men ook wel de 'Jacoba-burcht' noemt…

Ook het werk aan de maquette van de bekende KPN-toren (het origineel staat aan de Wilhelminakade in Rotterdam) vordert gestaag. In een vorig bouwverslag meldden we al dat het best een puzzel was om al die LEDs op de juiste manier gemonteerd te krijgen, zodat ze, net als in het echte gebouw, allerlei figuren en teksten kunnen uitbeelden.

Ook het programmeren van de figuren die op de gevel moeten worden afgebeeld, was een klus die de nodige tijd in beslag heeft genomen.

Van welke kant je hem ook bekijkt, het blijft een imposant gebouw!

In een vorig bouwverslag berichtten we over de nieuwe maquette van de Nieuwe Maaskant. Daar vlak naast staat nóg een nieuwe maquette, ook eentje die Rotterdams erfgoed vertegenwoordigt – maar dan met een kwinkslag…

Wat u hiernaast ziet lijkt misschien op het geraamte van een walvis, maar dat is het niet. U kijkt aan tegen de spanten, de kiel en de achtersteven van een oudhollands linieschip, de 'Delft'.

Het verhaal van de echte 'Delft' is bekend: ze werd in 1783 gebouwd en te water gelaten op de werf 'De Hoog & De Wit' in Delfshaven. Tijdens de zeeslag bij Camperduin werd het schip buitgemaakt door de Engelsen, maar het verging vlak daarna op 15 oktober 1797, een aantal mijlen uit de kust van Scheveningen.

In 2001 werd Scheepswerf De Delft gevestigd in Delfshaven. In het museumgebouw daar werden opgedoken resten van de 'Delft' tentoongesteld en op de werf zou een replica van de 'Delft' gebouwd gaan worden. Dat initiatief haalde het helaas niet: in 2018 werd de zaak failliet verklaard en die replica kwam nooit verder af dan de helft.

Daar komt dan ook de naam van deze maquette bij Miniworld vandaan: ónze scheepswerf heet 'De Helft'.