Rotterdam viert op 9 februari dat het 50 jaar geleden is dat de eerste metro van ons land ging rijden, van Zuidplein, onder de Maas door naar Centraal station. Destijds was het vervoersmiddel revolutionair, inmiddels is het niet meer weg te denken uit de Rotterdamse havenstad.

Ter ere van dit jubileum heeft Robert van der Burg, zoon van een metrobestuurder en modelbouwer, het metrostel van 1966/67 nagebouwd. Dit model heeft hij geschonken aan Miniworld Rotterdam, om ook hier 50 jaar Metro te kunnen vieren.

Eerst is het treinstel bij Station Blaak in miniatuur geplaatst. Vervolgens is dit exemplaar bij onze tramremise geplaatst, met een leuke knipoog naar Stichting Romeo. Het is een door hemzelf vervaardigd model, naar tekening vanuit het tekeningenarchief van de RET en opgebouwd uit zelf gegoten kunststof onderdelen van een zelf gemaakte mal, in een schaal van 1:87 (H0).

Grappig Rotterdams verhaal: in Rotterdam werd in die tijd gezegd dat 'Metro' staat voor: Met Een Teringgang Rotterdam Onderdoor.

Zie ook de website www.stameldam.nl

Het project van De Klerk vordert snel. De modellen van het Heischip Westerschelde en het Kraanschip Volkerak zijn zo goed als gereed en ook de werktuigen vorderen. Tijd voor een proefplaatsing in de miniatuurwereld.

Het heischip Westerschelde zal worden geplaatst als onderdeel van een werkscene waar een nieuwe kademuur wordt gebouwd en waarbij meerpalen de grond in worden geheid. Het kraanschip Volkerak komt in onze haven te staan, als onderdeel van een werkscene waar bestortingswerkzaamheden uitgevoerd worden en zinkstukken worden aangebracht.

In bouwdeel Groot Brittannië zijn we bezig met het inbouwen van de tunnelingangen. We hebben een aantal mallen gelaserd, die we op diverse plekken plaatsen, zodat we het frame en het landschap hierop mooi kunnen laten aansluiten.

Het is verrassend hoeveel tunnel in- en uitgangen er zitten in dit bouwdeel. Er lijkt geen einde te komen aan de te bouwen tunnelingangen van de wegen en spoortrajecten. De tunneluitgangen zullen we zelf 3D printen, zodat we deze precies om maat kunnen maken voor onze locatie.

Voor één van grote bruggen bouwen we de bruggenhoofden. Het grote voorbeeld is de Clifton Suspension Bridge in Bristol. Deze hangbrug werd ontworpen door Isambard Kingdom Brunel en overspant de rivier 'Lower Avon'. De brug werd geopend in 1864 en is inmiddels een beschermd monument van de stad.

Op andere plekken in het Engeland en Wales deel hebben we een aantal kleine en grote aanpassingen gedaan in het frame. De werkplateau's op de foto rechts moeten nog weggehaald worden en nieuwe opstapplekken moeten worden geïntegreerd in het landschap.

Op de foto's boven en onder hebben we een weg met haarspeldbochten toegevoegd. Deze maakt het hierboven gelegen station realistisch bereikbaar. Het al geplaatste gaas hebben we tijdelijk nog even los gehaald om een aantal elektrowerkzaamheden beter bereikbaar te maken.

In de twee grote foto's daaronder kan je zien dat we een deel van het frame onder een nog te bouwen groot spoorviaduct hebben aangepast. Hier hebben we het frame beter in lijn gebracht met het landschap zoals dit in het ontwerp staat. Hier moesten nog een waterval en een historisch Romeins aquaduct ingebouwd worden.

Op de foto boven zie je allerhande instructies voor het bouwteam. In karton zijn sjablonen neergezet, die het bouwteam vervolgens omzet in houten spanten en onderdelen. Met het papiertape geven we de hoofdlijnen van het landschap aan, waarvoor het bouwteam weer de spanten zal fabriceren.

Ook hebben we een aantal verbeterpunten in het ontwerp en de zichtlijnen doorgevoerd. Op de locatie van de foto hierboven gaan we de bergrug voorzien van een groot kasteel, dan in eerste instantie op een iets andere locatie in het ontwerp stond.

De foto hierboven is de locatie waar een kleine haven wordt gebouwd voor de typische Britse rivierboten. Dit deel is geïnspireerd door het Pontcysyllte aqueduct en de omgeving daarvan.

Het Pontcysyllte aqueduct is een smal aquaduct waar rivierboten elkaar niet kunnen passeren. Voor het aquaduct is een kleine "haven" waar de rivierboten op hun beurt moeten wacht voordat zij het aquaduct op kunnen.

De bergrug op de foto's hierboven en rechts bevinden zich net na de "grens" tussen Engeland/Wales en Schotland. Deze bergrug verhult twee grote schaduwstations van de hoofdlijnen, die door het hele bouwdeel lopen. Ook de wegen zijn hier inmiddels ingebouwd.

Bij het volgen van deze bergrug komen we uit bij een grote Schotse stad, inclusief een groot centraal station en een kasteel op een steile rots. Deze stad is geïsprireerd door onder andere Edinburgh en Stirling.

Het frame van het grote kasteel is inmiddels zo goed als ingebouwd. Ook alle subtiele hoogteverschillen in dit kasteel zijn precies ingebouwd, zodanig dat de treinen in de railspiraal hier net onderdoor kunnen. Nu moet het landschap hieromheen nog worden ingebouwd met spanten, zodat ook hier treinen in de holle berg niet gehinderd zullen worden.

Het was een uitdaging om alles passend te maken, omdat toch altijd wegen en sporen niet precies op hun bestemde plek liggen. Elke centimeter verschil kan grote gevolgen hebben voor het ontwerp. Maar we zijn er uit gekomen.

Dan hadden we verderop in het Schotse deel nog een flinke uitdaging, namelijk het inpassen van een weg tegen een enorme bergrug in onze Schotse Hooglanden. Ook hier lagen de sporen allemaal net een paar centimeter anders dan in het ontwerp. De weg en het omringende landschap was voorbereid in ruim 50 puzzelstukken, die alweer maanden geleden uitgezaagd waren uit de voorgelaserde multiplexplaten.

Ook moesten hier nog hoogteverschillen in verwerkt worden. En om het nog complexer te maken moet hiervoor het bekende Dunnottar Castle verrijzen op een rotspunt. Na vele vijven en zessen hebben we alle wegen, hoogteverschillen en bergrug spanten naar tevredenheid in het frame gekregen!