De bouw van de maquette van het nieuwe KPN-hoofdkantoor vordert gestaag. Het is nog een hele klus om al die LED'jes te monteren.

Zo'n schuine gevel is een prima vondst van de architect, maar ook een uitdaging voor de maquettebouwer.

Een maquette heeft – anders dan een foto – drie dimensies, en dus moet hij er van alle kanten goed uitzien.

Voor het maken van identieke delen, zoals de verdiepingsvloeren van een van de torens, is een laser-snijmachine onmisbaar. Die is veel nauwkeuriger dan we met de hand zouden kunnen zijn.

Een grote lichaamslengte heeft zo zijn voordelen, als je aan zo'n groot gebouw werkt!

En met die LED'jes lukt het ook! Het zijn er honderden, dus het vergt nogal wat geduld.

Dit is vaak het begin van een maquettebouw-klus: een paar foto's van na het te bouwen object. In dit geval gaat het om het Gladstone Pottery Museum in Stoke-on-Trent.

Dit museum is vooral interessant omdat er een aantal zogenoemde 'bottle ovens' in staan, een oventype waarvan er nog maar een paar in het Verenigd Koninkrijk te vinden zijn.

Het is niet moeilijk om te bedenken waar die naam vandaan komt. Het leuke is, dat het maken van de ovens ook begon met een fles!

Een frisdrankfles, wel te verstaan. Die vullen met gips, na uitharden de fles eraf snijden en vervolgens aan de slag met mes, vijl en schuurpapier om de gipskegel exact in de gewenste vorm te krijgen.

Volgende klus: met de hand de voegen aanbrengen, letterlijk streepje voor streepje uitkerven in het gips. In totaal 6.000 stuks!

Omdat dat in het witte gips heel lastig was (een wit voegje zie je heel moeilijk in een witte gipsklomp), zijn de ovens eerst bruin geverfd.

De gebouwtjes tussen de ovens zijn van perspex en hout. In de perspex delen komen nog raampjes, die elk ook weer uit meerdere onderdelen bestaan. Meer daarover in de volgende aflevering!

Toen in mei bekend werd dat de miniatuurwereld onder strikte voorwaarden op 1 juni weer open zou kunnen, zaten we middenin een grote schoonmaak- en reparatiecyclus.

Zolang als nu tijdens de Coronacrisis is onze attractrie nog nooit gesloten geweest sinds onze opening in 2007. Elk nadeel heeft zijn voordeel: we hebben nu de tijd om de miniatuurwereld eens grondig te upgraden en schoonmaken.

Normaliter organiseren we regelmatig schoonmaakmomenten tussen de reguliere openingstijden, maar nu hadden we ruim de tijde om nog eens een paar extra stevige schoonmaakronden te houden.

Een van onze grootste vijanden: stof! Hoeveel er overal ligt, zie je pas als je het gaat wegzuigen…

…en dan moet je slim zijn om met de stofzuigerslang geen schade aan te richten.

Het was een berenklus, maar als Miniworld op 1 juni de deuren weer opent voor bezoekers, ziet alles er weer uit om door een ringetje te halen!

Onze nieuwe RET-bus die sedert enige tijd zijn rondjes aflegt over het wegennet van de miniatuurwereld.

Om te laten zien dat hij is begaan met het lot van de mensen in de 'echte wereld' heeft ook de chauffeur van deze lijnbus een mondkapje gekregen.

Aardige puzzel voor onze modelbouw-specialist: een bakje onderdelen van wat een vrachtwagencabine zou moeten zijn…

Motor, carrosserie, wielen, dat klopt, maar het ding moet ook nog kunnen worden aangestuurd, dus moet er elektronica in!

Bestuurbare voorwielen, zodat de geleiding in de weg ook in de bochten gevolgd kan worden, richtingaanwijzers en verlichting voor als het nacht wordt!

Maar dan zitten we nog met het probleem van de stroomvoorziening. In de cabine zelf is alleen plaats voor een batterijtje, en daar rijdt zo'n truck niet erg lang op…

Dat los je op door verschillende aanhangers te gebruiken. In zo'n aanhanger is plaats genoeg voor een stevige accu en als die leeg raakt: naar het depot, oude aanhanger afkoppelen, nieuwe aanhanger met verse accu eraan en rijden maar weer!