Voor De Klerk in Werkendam hebben we al eerder modellen mogen maken van schepen uit de vloot van dit bedrijf: het heischip 'Westerschelde' en het kraanschip 'Volkerak'. In het bouwverslag van januari 2018 zijn details van de bouw van die schepen te zien, terwijl de plaatsing en onthulling in het bouwverslag van mei 2018 staan. Werkschip 'Linge' maakt het trio vol. Op basis van foto's en werktekeningen heeft ons modelbouwatelier de bovenbouw gemaakt. Daarvoor is gebruik gemaakt van polystyreen, mdf en karton. De onderdelen van de cabine zijn met ons AutoCad-programma ingetekend en op de lasersnijder uitgesneden. Die grotere, 'rechttoe-rechtaan' onderdelen maak je natuurlijk ook niet zo een-twee-drie, maar wat de meeste tijd (en nauwkeurigheid) vraagt is het maken van de railings: in paaltjes van één centimeter lang een miniem gaatje boren en daar dan vervolgens een draad doorheen halen, dát kost tijd! Het echte werkschip 'Linge' heeft een lengte van 35 meter, is ruim 6 meter breed en heeft een diepgang van maximaal 1,4 meter. Het heeft een kraaninrichting aan boord (die op ons model nog 'in aanbouw' is…) en er is verblijfs- en slaapaccommodatie voor twee personen. Op de foto's hieronder kunt u origineel en model met elkaar vergelijken. Binnenkort vieren we de 'tewaterlating' van onze 'Linge'! |
De allereerste fase van een nieuwe opdracht van een externe opdrachtgever: een maquette op een grondplaat van 30 x 30 cm van een moderne villa die staat aan de Glazoenowlaan in Rotterdam. Toen de huidige eigenaar de villa kocht, was die spaarzaam voorzien van isolatie en nog redelijk in de originele staat, wat voor een pand dat is gebouwd in 1958 best bijzonder mag heten. Het is een ontwerp van de Rotterdamse architecten Herman Bakker en Jan Hoogstad. "Kan de maquette voor een deel demontabel zijn, zodat we straks ook nog de begane grond en het souterrain kunnen zien?" Natuurlijk kan dat!! Zoals meestal beginnen we met het 'uiteenrafelen' van het bouwwerk in (veel) onderdelen, die vervolgens stuk voor stuk worden vastgelegd met ons AutoCad-tekenprogramma. De volgende stap is het uitsnijden van al die onderdelen uit karton. Door meerdere lagen karton op de juiste manier tegen elkaar te lijmen, ontstaat de 'dieptewerking' van bijvoorbeeld raam- en deurkozijnen. Andere onderdelen zijn gesneden uit perspex en styreen. De begane grond is hier voorzien van binnenmuren met openingen waar de deuren gemonteerd gaan worden. Het souterrain (buitenkant 'natuursteen' en binnenkant dun perspex om de raamkozijnen te kunnen monteren) staat te drogen. Op de foto rechts is de verdieping op het souterrain gezet om de passing te controleren en is ook het dak aangebracht. Van platen en stroken mdf maken we vervolgens de 'omgeving', waar het souterrain – nu weer even zonder verdieping – wordt ingepast. Met de lasersnijder is uit karton de toplaag voor de ondergrond gesneden (die later het gazon gaat worden), waarop de plek van groenpartijen en hagen al is ingetekend. Ook de zonnepanelen en de steunen waarop ze bevestigd worden, komen via het tekenprogramma uit de lasersnijder. De volgende stap is dan de montage op de juiste plek op het dak van de villa. De tuin en de heg zijn niet gemaakt van strooimateriaal – zoals we normaliter doen in Miniworld – maar gecreëerd met spuittechnieken om zo een strakker en zakelijker effect te verkrijgen. Nog even ingezoomd op een paar fraaie details. De 'echte' villa is door Marc Ibelings van Ibelings Van Tilburg Architecten met respect voor het originele ontwerp herontworpen en voorzien van vloerverwarming, PV-panelen, aluminium kozijnen met triple beglazing, een zonneboiler, een warmtepomp en een geregelde ventilatie-installatie. Voor de foto de verdieping eraf om het nu helemaal 'ingebouwde' souterrain met trappen (rechtsboven de keldertrap die nog geplaatst moet worden) en de toerit naar de garage te kunnen laten zien. Ons modelbouwatelier is erin geslaagd om van dat mooi gerenoveerde origineel een minstens zo mooie maquette te maken, die door de opdrachtgever trots en dankbaar is aanvaard! |
Er zijn heel wat uurtjes in gaan zitten, in die 3D-gevels van het gebouw 'KOINΩNIA', de thuisbasis van de Rotterdamse Studentenvereniging S.S.R., maar nadat we er met een aantal collega's de laatste daklijstjes hadden vastgelijmd, de laatste stoepjes van de juiste kleur 'stoepgrijs' hadden voorzien en de laatste kwaliteitscontrole hadden uitgevoerd… …konden we beginnen aan de aflevering en de eerste stap daarvan is het inpakken. Elke 3D-gevel wordt in 'bellenblaasplastic' gewikkeld en in een stevige doos verpakt. Alles op een paar karren, een laatste promotiefoto voor de deur van Miniworld Rotterdam en op naar de Mauritsweg! |
Als onderdeel van deze mooie opdracht mocht een maquette in de miniatuurwereld zelf natuurlijk niet ontbreken. Terwijl de ene collega een geschikte plek opzocht in de miniatuurwereld, maakte een andere een complete maquette van de Sociëteit 'KOINΩNIA', het mooie monumentale grachtenpand aan de Mauritsweg in Rotterdam. We vonden een mooie plek, naast de maquette van het Belasting & Douane Museum – al moest daar eerst een ander, ook heel mooi, gebouwtje voor wijken. Voor de oplettende kijker is te zien dat we een oude traditie hebben vereeuwigd. In vroeger jaren hadden de dames en heren studenten van de S.S.R. de gewoonte om tijdens een feest (we spreken over 'de goede, oude tijd') een oude barrel van een piano uit een raam van de eerste verdieping op straat te gooien, die daarna verdween in de Westersingel. Voor een volgende gelegenheid kocht men dan weer een nieuwe oude piano… Meer info op de nieuwspagina. Natuurlijk konden we het niet laten om deze vrolijke historische gewoonte (eigenlijk best jammer dat het niet meer kan) in onze miniatuurwereld te laten voortbestaan! |
Over dit treintype hebben we al eens eerder bericht: officieel 'Materieel '54', maar wijd en zijd bekend als 'Hondekop'. Daarvan rijden er een aantal rond in onze miniatuurwereld. Onze treintechnici hebben zich echter opgezadeld met een klus: hoe combineer je twee treinstellen op een zo realiteitsgetrouw mogelijke manier tot één? Het begint – logisch – onder de kap, want we moeten weten of er een zogenoemde decoder (een belangrijk onderdeel voor de digitale besturing) in een rijtuig aanwezig is. Aan één van de treinstellen hing nog een mooie holle koppelstang van messing. Deze zijn ooit gemaakt door een collega om onze vloot Hondekoppen te kunnen combineren. De zwarte en rode draad zorgen voor de stroomdoorvoer. De oranje en grijze draad brengen de opdrachten van het treinstel met de decoder naar het treinstel zonder decoder. Op een van de niet-aangedreven draaistellen komt een extra stroomafname-unit: extra stroomvoering en – net zo belangrijk – extra detectiemogelijkheid. Op deze foto zijn twee aangedreven draaistellen te zien van twee aan elkaar gekoppelde treinstellen. Uiteraard nemen we meteen de aandrijving mee: wielen, assen en tandwielen krijgen een grondige schoonmaakbeurt met een wattenstaafje met pure alcohol en we vervangen oude, gebarsten of versleten antislipbanden. Met een pincet verwijderen we de aan de assen aangekoekte plukken stof. Omdat het gecombineerde treinstel ingezet gaat worden op een traject waarin nogal wat hellingen voorkomen, hebben we de aangedreven draaistellen op alle vier de wielen voorzien van antislipbanden. Om de bedrading zonder problemen van het ene naar het andere treinstel van de combinatie te kunnen leiden, moet er een stukje uit de 'schortplaat' worden gevijld. Op de foto is goed te zien hoe de bedrading aan de onderkant van de koppeling is weggewerkt. Het eindresultaat: twee gekoppelde Hondekoppen. Missie geslaagd! |
We hebben het al eens eerder gezegd: het werk aan ons Groot-Brittannië ligt merendeels stil. Toch kunnen we zo hier en daar nog wel wat verlevendigen, zoals dit moeder-en-kind-duo dat – gelukkig mét helm – ergens tussen de rotsen aan het klimmen is. Ook wordt er wel doorgewerkt op het gebied van elektronica. Daar zullen we in een volgend bouwverslag weer wat aandacht aan besteden. Verder moeten we het helaas nog steeds doen met de situatie zoals die al een tijdje is, dus nog maar wat foto's om uw geheugen een beetje op te frissen! |