Voor een externe opdrachtgeverzijn we druk bezig met het bouwen van een maquette van het Gemaal Abraham Kroes. Het origineel hiervan ligt aan de Schielands Hoge Zeedijk-West aan de Hollandsche IJssel bij Moordrecht.

De maquette in schaal 1:50 komt te staan op de locatie zelf en zal worden gebruikt voor uitleg over de werking van het gemaal. Daarom moet hij demontabel zijn, wat de klus extra ingewikkeld maakt. Voor de basiselementen (vloeren, wanden, dak) hebben we MDF gebruikt.

Binnen in zo'n gemaal staan allerlei machines en pompen en die moeten in een opengewerkt model natuurlijk ook aanwezig zijn. Dat betekent dat onze maquettebouwers aan de slag moesten om op basis van foto's al die onderdelen na te maken. Dat onze 3D-printer daar aardig druk mee was, is een understatement.

De ruw geprinte onderdelen worden nabewerkt met hand- en elektrisch gereedschap en daarna in de juiste kleuren geschilderd.

Al die losse onderdelen zijn samengevoegd tot fraaie modellen van de diesel- en elektrische pompen die in het gebouw van het gemaal worden geplaatst.

De 'ruwbouw' is vrijwel klaar. Nu gaan de bouwers beginnen aan het afwerken van de gevels en de daken en daarna is het aan de 'landschapsarchitecten' om het terrein rond het gemaal in te richten naar het voorbeeld.

In het volgende Bouwverslag tonen we het resultaat van dit werk!

In het vorige Bouwverslag staat ons nieuwe model van Werkschip Linge van de Klerk Werkendam afgebeeld met een kraan met een grote metalen bak.

Hier bleek dat wij niet de juiste kraan erop hadden gezet.

Onze waterbouwers zijn van meerdere markten thuis, want er was een hydraulisch uitschuifbare kraan met een 'gewone' hijsfunctie nodig. Die staat er nu op!

De actie 'Aan den Slag, Rotterdammerts!' is een mooi initiatief om de Rotterdamse horeca- en evenementenbranch weer 'op gang te trekken', maar zorgde ook voor heel wat werk op het modelbouwatelier.

Al die lichtreclame-modellen moesten natuurlijk wél worden gebouwd! En dat waren er best veel. In totaal zijn er zo'n 50 gemaakt.

Met veel geduld werd ook deze klus opgepakt. Stuk voor stuk met de hand in elkaar gezet. Van tekst voorzien. Bedekking op het 'dakje'. Poppetjes geplaatst. Et voilà!

Eenmaal geplaatst waren het aandachttrekkers, zoals hier bij het beeld 'De Verwoeste Stad' van Ossip Zadkine.

Ze hebben er alles aan gedaan, de inwoners van Miniworld. Oranje marktkraampjes, vlaggen, wimpels, juichpakken, een compleet (ook de ruiten…) oranje gespoten truck.

Zelfs een paar koeien ontsnapten niet aan de spuitbussen met oranje verf, maar helaas…het Nederlands elftal kwam niet verder dan de kwartfinales van het EK.

Bij het eerstvolgende toernooi dan ook de trailers, de hekken en de paarden maar meespuiten!

Al eerder aangekondigd, maar door de Coronaperikelen vertraagd: de tentoonstelling van de werkstukken die zijn gemaakt tijdens de diverse afleveringen van 'Klein maar Fijn', de modelbouwcompetitie van SBS6 die afgelopen winter op tv te zien was.

Dido Geluk, teamleider van ons modelbouwatelier, was een van de twee juryleden, weet u nog?

De pareltjes zijn opgesteld in het restaurant, zodat u ze bij uw bezoek op uw gemak kunt bekijken!

Naast de werkstukken van de deelnemers zijn ook diverse voorwerpen te zien die uit ons modelbouwatelier komen, zoals de ondergrond van de winkelstraat, de 'vervallen' villa's en het kerstdiorama van de Christmas Chronicles II.

De foto's tonen een selectie van wat er allemaal wordt tentoongesteld – en natuurlijk ontbreekt die van de winnaar niet!

Twee collega's zijn druk in de weer geweest in het Engeland-deel van ons Groot-Brittannië. Als we 24 uur per dag open zouden zijn, zou het door onze dag/nacht-cyclus van 24 minuten 60 keer nacht worden, en tijdens die donkere periodes moet er natuurlijk ook iets te zien zijn.

In een voortdurende cyclus van programmeren, aansluiten, testen, herprogrammeren, opnieuw aansluiten en opnieuw testen zijn de heren bezig om het effect te bereiken dat ze voor ogen hebben.

Dat je daarvoor regelmatig in de 'krochten' van de miniatuurwereld moet zijn, nemen ze maar voor lief.

Zo'n dorpje uit de Neolithische tijd gaat zo, als het donker is, toch veel meer leven?

…en als er opeens een UFO verschijnt boven Stonehenge gaan daar natuurlijk direct de lampen aan!

Deze gebouwtjes hebt u al eens eerder gezien, al hadden ze toen nog onbedekte daken: de onderdelen van Pitlochry Station.

Onze modelbouwers zijn – zoals u hier kunt zien – ook prima dakdekkers, al neemt het rijtje voor rijtje leggen van die 'leien' wel een aardige tijd in beslag.

Hier wordt gewerkt aan een actueel item; een model van het Slavernijmonument dat in juni 2013 werd onthuld aan de Lloydkade in stadsdeel Delfshaven.

Het origineel, een ontwerp van Alex da Silva, is 9 meter lang, 4,5 meter hoog en 1,2 meter breed. Het stelt een gestileerd schip voor met daarop figuren die hun vrijheid tegemoet dansen. Eén van hen heeft zijn ketenen al afgeworpen.

Het vormen van die dansers was een heel precies klusje, waarbij een scherp oog en een vaste hand goed van pas kwamen!

Deze collega was niet veroordeeld tot eenzame opsluiting, al lijkt het daar misschien op: op de foto hiernaast kunt u zien dat de achterkant van deze cabine open is.

Het gaat hier om een cabine die bij een zorginstelling is gebruikt om bezoekers te vervoeren naar de etage waar ze moesten zijn en weer terug. Dit om besmettingsgevaar zoveel mogelijk te voorkomen.

De zorginstelling heeft aan de Stichting Meemaken in Miniatuur gevraagd of er iets met het ding te doen was. Een treinbaan paste niet, helaas, maar onze vrijwilligers gaan hem inrichten met bewegende en geluid producerende kermisattracties.

Als hij klaar is gaat hij weer terug naar de zorginstelling om de bewoners wat afleiding te bezorgen en entertainment te bieden.

Hier is een van onze collega's bezig met het afbouwen van een Märklin-treinbaan die we hebben gebruikt in onze stand op de Modelbouwshow, die op 10 en juli werd gehouden in het Autotron in Rosmalen.

Op die baan konden kinderen hun 'Rangeerdiploma' halen, en dat is heel wat jongens én meisjes gelukt!

Op deze manier beantwoordt de Stichting aan een van haar doelstellingen: het behouden en waar mogelijk opnieuw inzetten van modelbouwmateriaal dat aan haar is geschonken.

We hebben daar een heleboel bezoekers kunnen vertellen over het wel (en ook het wee…) van Miniworld. Een aantal was daar al eens geweest, maar vrijwel allemaal hebben ze toegezegd binnenkort weer eens langs te komen in onze miniatuurwereld.

In de week voorafgaand aan de heropening van onze miniatuurwereld (die op 5 juni plaatsvond) moest er nog het nodige worden schoongemaakt, opgeruimd en opgeknapt.

Ook de entree was echt toe aan een opknapbeurt. De verf was helemaal vaal geworden en had alle glans verloren.

Na een eerdere grondige schuurbeurt was het weer nu mooi genoeg om te gaan verven.

Door onze gezamenlijke inspanning ziet ook de entree er weer helemaal 'op zijn Miniworlds' uit!

Zeg nou eerlijk: dat groen spat er toch vanaf?!