Ook in deze geautomatiseerde en zelfs gerobotiseerde tijden is maquettebouw toch nog vaak afhankelijk van dat oude handwerk, zoals hier blijkt uit foto's van de bouw van Eilean Donan Castle. De foto hierboven laat zien hoe de 'dakleien' minutieus in het schuine dak worden gekerfd, zodat ze later de juiste kleur kunnen krijgen. Die hiernaast toont een 'proefstukje' van een muur en een trap. Goed genoeg om een definitieve plek te krijgen in de maquette! De foto hierboven toont een 'helicopterview' over het hele kasteel. Op de overzichtsfoto hierboven is te zien hoe met stukjes polystyreen de binnenmuren van de 'voorburcht' gestalte krijgen. Langs de zijkant is dun aluminiumgaas aangbebracht, de basis voor de later met gips te vervaardigen rotsbodem rond het gebouw. De foto's rechtsboven en rechts tonen de uittekening van trappen en een stukje van de torenmuur die al realistisch oud is afgewerkt. De rode lijn geeft de hoogte van de rotsbodem aan. Dat een kasteel niets is zonder een brug waar je overheen moet om binnen te geraken, blijkt ook bij deze Schotse parel: de foto hierboven laat hem zien 'in de bouwfase', hieronder staat hij – weliswaar provisorisch - op zijn plek. Hiernaast nog een overzichtfoto, en hieronder nog een paar. Gewoon, omdat ze zo mooi zijn en laten zien dat de onderdelen van de maquette nog steeds 'los' zijn! |
We blijven nog even in Engelse sferen. We hadden al eerder geconstateerd dat er een blauwe zweem hing rond de lampen op in het donker gemaakte foto's van gebouwen en straten. Dat speelde overigens niet alleen in het Engelse deel van de miniatuurwereld, maar hier hebben onze bouwers een remedie uitgedokterd. Na wat experimenteren bleek het aanbrengen van een heel klein beetje (een 'toefje') oranje of lichtbruike lampenlak het ei van Columbus. Hieronder een paar bewijzen. |
Dat er bouwmateriaal ligt in ons Groot-Brittannië zijn we wel gewend, maar dit keer was er toch sprake van een bijzondere situatie: er moest worden gewerkt aan de water- en CV-leidingen, onder andere omdat er – weer eens – een lekkage was. Dus moesten onze bouwers aan de slag om ervoor te zorgen dat de monteurs konden werken zonder dat ze iets aan de miniatuurwereld zouden beschadigen. Het uiteindelijk resultaat was een beschermende 'brug' boven Stonehenge en de omliggende objecten. Waarvoor die nodig was ziet u op de foto hiernaast. Dat we niet alles kunnen voorkomen, merkten we op een ochtend toen er spontaan een stuk van het plafond naar beneden bleek te zijn gevallen: lekkage had de structuur aangetast (zie de foto's hieronder). Het gevolg was een beschadigde maquette met de nodige rommel eromheen. We konden het niet laten om er een bordje bij te zetten met de tekst: "Deze lekkageschade 2007-2021 wordt u aangeboden door Gemeente Rotterdam – Stadsontwikkeling en MVGM Vastgoedmanagement. Onze welgemeende excuses". Dat er op diverse plekken onderhoud nodig was, blijkt uit de foto van een enigszins aangetast T-stuk. Als onze bouwers een maquette zó kunnen weatheren, worden ze bedolven onder complimenten, maar Moeder Natuur wint het toch van ze! De werkzaamheden bij de Commandocentrale zijn inmiddels afgerond; de CV doet het weer! |
Ook in de miniatuurwereld gaat niet altijd alles van een leien dakje. Een kleine impressie van niet in scène gezette voorvallen. Een letterlijk stuurloos geworden Scheepvaartkrant-vrachtwagen raakte bijna te water! 'Te laat komen omdat de brug dicht was' is hier harde realiteit. Een SRV-man zijn blijkt hier een gevaarlijk beroep! Deze foto's zijn gemaakt door een van onze verkeersleiders. In onze cc, oftewel commandocentrale, komt een melding binnen van rijdend materiaal als er iets niet goed is gegaan. Onze verkeersleiders sporen de ongelukjes op en herstellen deze. Op de foto hieronder staat geen ongelukje. We vonden hem gewoon erg mooi! |
Omdat we op dit moment niet heel veel bouwnieuws hebben (dat we mogen of kunnen laten zien), maken we een uitstapje. We kregen van een collega een serie foto's van allerlei soms kleine scènes die het waard zijn om 'belicht' te worden. Hier staan er een aantal. |