De bouw van de maquette van Poppodium Baroeg heeft – zoals al gemeld in het vorige Bouwverslag – de nodige voeten in de aarde gehad. Dat kwam enerzijds doordat het gebouw een best wel complexe structuur heeft, maar anderzijds ook door de eisen die we onszelf hebben opgelegd.

Zo konden we geen gebruik maken van de materialen waarmee we onze maquettes gewoonlijk bouwen: MDF, multiplex en karton. Het gebouw moest namelijk 'water-bestendig' zijn en geen van die genoemde basismaterialen is dat. Het waarom van die 'waterbestendigheid' komt verderop aan de orde.

Een tweede complicerende factor was onze eis dat de maquette meer moest worden dan 'alleen een gebouw', hoe mooi ook. De bijzondere eigenschappen van het origineel moesten ook in de maquette tot uitdrukking komen en dus besloten we na een hoop nadenken om de maquette interactief te maken. Bezoekers zouden door middel van een druk op de knop 'iets' moeten kunnen ervaren: geluid, licht en een kijkje in het binnenste van de maquette.

Met geluid en licht hebben we genoeg ervaring, maar om in het gebouw te kunnen kijken was er meer nodig. We wilden een deel van het dak scharnierend maken, zodat dat met behulp van een motor omhoog zou kunnen bewegen. Het was een ingewikkelde puzzel om te beredeneren en berekenen wat voor soort scharnieren we op welk punt en hoe zouden moeten monteren. Het zou een robuuste constructie moeten zijn, want er gaat een fors aantal keren per dag op zo'n knop gedrukt worden, en je wilt natuurlijk niet dat die mooie maquette na een poosje weigert open te gaan…

Nadat we de handigste plek voor de scharnieren hadden bepaald, was de volgende stap het uitzoeken en aanpassen van een geschikte motor. De overbrenging van de motor naar het dak gaat via een as en een tandwiel die onze maquettebouwers zelf hebben gemaakt. Diverse ingebouwde schakelaars zorgen ervoor dat het dak niet te ver open kan gaan en dat de motor geen kracht blijft uitoefenen als het dak al dicht is. De motor moest stevig onder de miniatuurwereld bevestigd worden, op een zodanige manier dat hij samen met de maquette in één keer uit de baan getild kan worden.

Onze elektronica-mensen hadden intussen twee modules voor het licht en het geluid ontworpen, gebouwd en getest (op de foto hierboven is het dak er letterlijk af). Toen die modules eenmaal goed werkten, konden ze naast de motor worden ingebouwd. Motor en modules konden pas worden aangesloten nadat de maquette op zijn plek was neergezet.
We vonden (nou ja, creëerden…) ruimte naast de Breepleinkerk. Daar richtten we een 'pleintje' in waar de maquette goed tot zijn recht komt, dichtbij de afscheiding zodat onze bezoekers het geheel goed kunnen bekijken en bedienen.

Na een aantal tests van het functioneren van de motor en de licht- en geluidsmodules (die natuurlijk synchroon met het open en weer dichtgaan van het dak hun licht en geluid moesten produceren) konden we concluderen dat het geheel naar tevredenheid werkte. Tijd om te beginnen met de afwerking van het pleintje.

Onze maquettebouwers gaan daarbij niet over één nacht ijs: je bent best wel even bezig met het bepalen van de goede kleuren verf!

Als de juiste kleur van het 'grondplaatje' waarop de figuurtjes staan is bepaald (die mag natuurlijk niet afwijken van de kleur van het pleintje), krijgen ze allemaal één voor één een plekje toegewezen waarop ze worden vastgelijmd.

Ook de fietsenstalling heeft inmiddels vorm én inhoud gekregen...

We zouden nog vertellen waarom de maquette 'waterbestendig' moest zijn. De reden daarvan zijn de fraaie muurschilderingen. We hebben zelf foto's gemaakt van het echte pand en die gefotoshopt om het perspectief eruit te krijgen, zodat ze keurig overeenstemmen met het origineel en precies op de maquette zouden passen. Die foto's zijn geprint op waterslide transfer papier.

Die 'transfers' moeten met water van het papier worden losgeweekt en nat op de juiste plek worden aangebracht. Op karton of MDF zou dat tot schade en/of vervorming kunnen leiden en dus hebben we de wanden gemaakt van polystyreen, waarin de voegen van de stenen zijn gelaserd en de gaten van deuren en ramen zijn uitgesneden. Resultaat: een natuurgetrouwe kopie van het echte pand.

Zo is de maquette van Baroeg vooral tijdens de Miniworld-nacht een ware belevenis, maar geen zorgen: de drukknop werkt ook als het 'dag' is in de miniatuurwereld!

De miniatuurwereld is voor de bewoners een benijdenswaardige omgeving dank zij de air conditioning. Ze geven zich zonder zorgen over zonnebrand over aan zomerse genoegens. Zo heeft een van de boeren (als een alternatief protest tegen de stikstof-maatregelen?) een koe geleerd om te waterskiën en zorgen een paar jonge muzikanten voor muziek. Dat ze dat nou net doen op de plek waar een wat oudere badgast zijn picknickmand wilde uitpakken, tja…

Ook liefhebbers van luchtiger kledij op het strand komen ruim aan hun trekken en er is zelfs een badgast die het aandurft om in zijn opblaasbootje het ruime sop te kiezen!

Maar er zijn ook bewoners die in hun eigen tuin genieten van de zomer, met een boek of door een lekker tukje te doen…

De brug die Eilean Donan Castle verbindt met het vasteland nadert zijn voltooiing. De hele structuur is nu beplakt met gelaserd polystyreen en onze maquettebouwer heeft ook een rotspartij gemaakt (foto rechts) die dat vasteland gaat vormen.

De volgende stap: de beschildering. Door diverse tinten licht- en donkerbruin, grijs, wit en geel te mengen in verschillende onderlinge verhoudingen ontstaat een groot aantal kleurschakeringen. Eigenlijk krijgt zo'n beetje elke steen van de brug zijn eigen kleur...

Ook al zal straks niemand het zien (behalve een enkele mini-Schot die onder de brug doorvaart), ook de onderkant van de brugbogen krijgt de juiste kleuren!

Op de foto rechts is de brug even neergezet op de Kralingse Plas in de miniatuur-wereld, om te zien wat het effect is als er 'water' onder staat… Mooi, toch?

De foto hieronder laat het echte kasteel zien met de brug in volle glorie.

We zijn nog steeds met man en macht bezig met de grote maquette van Vesting Brielle. Steeds melden onze maquettebouwers dat er weer kavel van weer een 'puzzelstuk' af is.

U weet wellicht dat de complete maquette is opgedeeld in een zestal delen die elk een aantal kavels bevatten. Zo'n kavel omvat dan op zijn beurt een aantal gebouwtjes. De naam 'puzzelstuk' is min of meer als vanzelf ontstaan toen de omvang van dit immense project voor alle Miniworld-medewerkers duidelijk werd…

Hier een paar foto's van een paar van die gebouwen in verschillende stadia van voltooiing.

De foto rechtsboven laat zien hoe we gebruik maken van onder andere Google Street View om de details van een gebouw zo goed mogelijk te kunnen namaken. Het resultaat staat op de foto eronder, zij het dat die vanuit een iets andere hoek is gemaakt.

Hierboven een deel van het planningsoverzicht met plattegronden en de diverse kavels. Er staat al een geruststellend aantal vinkjes op, al zijn we er nog lang niet.

Met die 'sfeerverlichting' in de gebouwen gaat het zo langzaam aan steeds meer op het grote voorbeeld lijken!

We zouden het bijna vergeten in alle corona- en Vesting Brielle-hectiek, maar we werken natuurlijk ook nog wel eens een beetje aan onze versie van Groot-Brittannië. Om u daar weer aan te herinneren (voor het geval dat nodig is), hier een stel foto's die een van de collega's heeft gemaakt tijdens een rondgang door onze Britse kelder. De laatste twee laten zien dat we daar nog wat stappen te zetten hebben…