Deze verzameling onderdelen, die afkomstig is uit de lasersnijder, is de basis voor een nieuwe maquette: die van het bedrijfspand annex showroom van De Haan Westerhoff in Gorinchem. Deze firma, bekend van binnen- en buitenzonwering in velerlei vorm, heeft een vestiging geopend in Miniworld Rotterdam. Goed nieuws voor de inwoners, want ook al hebben ze niet heel veel last van zonneschijn, inkijk is er des te meer met al die bezoekers…

De eerste foto's dateren al van januari van dit jaar. We mochten nog niet eerder over deze nieuwe vestiging van De Haan Westerhoff vertellen, omdat we hadden afgesproken dat pas te doen als de maquette in de miniatuurwereld was geïnstalleerd. Dat is begin deze maand gebeurd; het resultaat ziet u even verderop.

Zoals meestal onze werkwijze is, zijn de afmetingen en andere kenmerken van het gebouw ingevoerd in ons AutoCad-programma. Die gegevens worden omgezet naar stuurgegevens voor de lasersnijder die heel nauwkeurig openingen in de gevels uit het karton snijdt en zaken als voegen en het mooie bedrijfslogo erin brandt.

Ook aan de binnenafwerking wordt gedacht: als je wilt dat de binnenverlichting er een beetje natuurgetrouw uitziet, moet je er wel voor zorgen dat er op de juiste plekken binnenmuren staan, zodat de diverse ruimtes naar behoefte afzonderlijk verlicht kunnen worden en het licht in de ene ruimte niet doorschijnt in de andere.

U ziet dat de gevel van onze maquette een zeer getrouwe kopie is van die van het echte pand in Goricnchem, dat op de foto hierboven staat. Weer een fraai staaltje maquettebouw!

De maquette heeft een plekje gekregen in een wijk waar wel meer bedrijfspanden staan. Dat maakt het voor de mini-servicemonteurs gemakkelijk om met de eigen auto naar het bedrijfspand te rijden (er is altijd wel parkeergelegenheid voldoende), om vandaar met een bevoorrade servicebus aan de dagelijkse job te beginnen…

…want ook vanuit de vestiging in Miniworld Rotterdam wordt de klant bediend. Tijdens de openingsuren van de attractie zijn de serviceteams van De Haan Westerhoff op pad om bij klanten zonwering te monteren of – dat komt ook wel eens voor - een storing te verhelpen.

De herkenbare servicebussen zijn op diverse plaatsen te zien, zowel op het platteland als midden in de stad, zij het dat ze (nog?) niet zijn gespot in ons groot-Brtittannië!

Onder grote belangstelling van de inwoners van onze miniatuurwereld hebben heel wat sportievelingen de Marathon van Rotterdam Miniworld gelopen. We hadden het parcours een beetje ingekort, want een volledige marathon op schaal 1:87 is nog steeds veel te groot om in de beschikbare ruimte te passen, maar daar heeft het enthousiasme van de deelnemers én de toeschouwers niet onder geleden!

Zo sensationeel (bij de vrouwen, althans) als de Marathon van Rotterdam verliep die bij ons niet, al vonden alle deelnemers na afloop dat het parcours erg interessant en uitdagend was geweest.

Ook over de weersomstandigheden hadden de deelnemers niet te klagen, al zei een enkeling dat het wel lastig was om om de haverklap in het donker te moeten lopen. Het bleek te gaan om een persoon die niet woonachtig was in de miniatuurwereld en bijgevolg niet op de hoogte was van onze dag/nacht-cyclus...

Op de Erasmusbrug stonden de toeschouwers rijen dik om de lopers aan te moedigen en natuurlijk maakten we van de gelegenheid gebruik om met een strategisch opgestelde vrachtwagen wat reclame te maken voor onszelf!

Een andere op grote schaal in de miniatuurwereld gevierde gebeurtenis is Koningsdag. Al dagen van tevoren waren de voorbereidingen in volle gang. Onze collega's hebben meters en meters aan oranje vlaggetjes en feestlogo's geprint, uitgeknipt, opgeplakt en opgehangen, zodat de stad langzaam maar zeker in de juiste stemming kwam.

Het was ook voor de inwoners van onze miniatuurwereld een verrassing toen er ergens op een rustige kade een autobus stopte waaruit een klein groepje duidelkijk als zodanig herkenbare hoogwaardigheidsbekleders tevoorschijn kwam.

Eén bleek zelfs een oranje cape te dragen: het was niemand minder dan onze koning, die met echtgenote en enkele anderen een bezoek aan de stad bracht.

In het gezelschap werd overigens ook een nogal onconventioneel geklede persoon gesignaleerd die hardnekkig weigerde om wat afstand te nemen. Men heeft onderzoek gedaan naar zijn identiteit, maar dat heeft tot op heden geen resultaat opgeleverd.

Een enkel gerucht doet de ronde dat het zou gaan om een volgens eigen zeggen notoire fan van het koningshuis.

Nog een 'nieuwkomer' in Miniworld: CWS, de grootste specialist in hygiëne, (beschermende) bedrijfskleding, brandbeveiliging, vloerverzorging in de vorm van schoonloopmatten en zogenoemde cleanrooms.

Een cleanroom is een zeer zuivere werkomgeving die is ontworpen om contaminatie aan het productieproces of het onderzoek dat in die omgeving plaatsvindt, te beperken en indien mogelijk uit te sluiten.

Contaminatie betekent in dit verband besmetting en/of vervuiling van het te vervaardigen dan wel te onderzoeken product.

Er staat sedert kort een aantal bedrijfswagens in de kleuren van CWS her en der in de miniatuurwereld en ook op een stel billboard-masten zijn reclames, aanbevelingen en oproepen van CWS te zien.

Aardig weetje: ook onder de inwoners van de miniatuurwereld zoekt CWS werknemers! Binnenkort gaat dat blijken uit een billboard met een wervende tekst.

U herkent op de foto hierboven ongetwijfeld onze interpretatie van Recreatieoord Hoek van Holland, feestelijk onthuld in november 2021 in aanwezigheid van recreanten en mensen die zich sterk hadden gemaakt voor het behoud van het Recreatieoord. De Gemeente Rotterdam was indertijd van plan om het park te verkopen, maar dat hebben de recreanten met elkaar weten te verhinderen.

Sedert enige tijd is het Recreatieoord in eigen beheer gekomen van de recreanten die de vereniging 'ONS Recreatieoord' hebben opgericht, met een eigen logo. De leden hebben meteen een mooi feit kunnen vieren: het 100-jarige bestaan van het Recreatieoord. In de loop van dit jaar gaat men op allerlei manieren aandacht besteden aan dit jubileum.

Zo werd op Eerste Paasdag de aftrap gegeven van het 'Jubileumjaar' met onder andere het hijsen van twee vlaggen, één met het nieuwe logo en één met de vermelding van het jubileum. De voorbereiding van de 'feestweek' (23 tot en met 29 juli 2023) zijn in volle gang.

Een andere actie was het planten van een heleboel bloembollen op het park. Ter gelegenheid daarvan heeft een van de recreanten een mini-bloemenlogo gemaakt, dat hij heeft aangeboden aan Miniworld Rotterdam. Dat konden (en wilden) we natuurlijk niet weigeren en dus wordt onze ingang van het recreatieoord sinds kort opgesierd met een bloeiend gedenkteken.

Genoeg gepraat over Nederland: over naar Schotland, ons 'high priority project'. Om te beginnen met een staaltje landschapsbouw van de eerste orde: de typische 'zuilenrotsen' van basalt waardoor Staffa Island bekend is geworden. Dat is een van de eilanden van de Binnen-Hebriden in Argyll and Bute. De naam 'Staffa' is afkomstig uit het Oud-Noors en betekent 'zuil' of 'pilaar'.

Basalt is een stollingsgesteente: het ontstaat als lava snel afkoelt en stolt. De vulkanische processen die tot de vorming van de rotsen hebben geleid, kunnen we helaas niet op schaal 1:87 nabootsen (het zou trouwens ook veel te veel tijd in beslag nemen…) en dus moesten onze modelbouwers een andere oplossing bedenken om een reeks van deze 'zuilenrotsen' te maken.

De hoge 'zuilen' waren al een uitdaging op zich: in een min of meer vlak oppervlak uitgehard gips kun je met een schraapmes verticale inkepingen uitkrassen. Een nauwkeurig werkje waar best een hoop tijd in gaat zitten – maar dat is een eigenschap van modelbouw die we wel vaker constateren…

De kleine rotsen aan de basis van de 'zuilenmuur' waren een groter probleem. Hoe maak je een natuurgetrouwe kopie van honderden van die afgebroken en verweerde basaltblokken? Met de hand uitkrassen is 'a hell of a job', die ook nog eens veel te lang zou gaan duren!

Onze modelbouwers zijn echter niet voor één gat te vangen. Na enig onderling overleg en wat brainstormen kwam deze oplossing bovendrijven: maak een lekker kneedbare hoeveelheid gips aan, doe dat in een lege siliconenkitbus, maak de opening van het tuitje van de bus min of meer vierkant, spuit met je kitpistool een reeks lange 'worsten'…

…laat die goed opdrogen, breek ze in stukken van divers formaat en plaats die op een 'speelse' manier tegen en naast elkaar in een nog zachte gipsen ondergrond. Nu is het een kwestie van laten uitharden en dan kan de volgende fase worden gestart: het geheel in natuurgetrouwe kleuren schilderen.

Omdat bewegende beelden nog steeds veel toevoegen aan foto's, hebben we het hele proces vastgelegd in een filmpje dat we op YouTube hebben gezet. Wilt u het zien? Klik dan hier.

Aan de andere kant van de Groot-Brittannië-'kelder', helemaal aan het begin van het Victoriaanse kavel, moet er (weer) een ravijn worden overbrugd. In dit geval hebben we gekozen voor een viaduct waarbij de sporen met de dwarsliggers worden gedragen door een houten onderbouw die wordt gezekerd met stalen spankabels. Zoals we wel vaker hebben gedaan, hebben we met een scheef oog gekeken naar een aantal bruggen in Engeland die op die manier zijn gebouwd. Een goed voorbeeld is het Carvedras Viaduct in Truro, Cornwall, zoals te zien is op de foto rechts.

Die houten onderbouw is een kwestie van met veel geduld een heleboel houten latjes aan elkaar lijmen. De spankabels (die u ziet op de foto hieronder) waren een nog groter priegelwerk, maar als je een natuurgetrouwe weergave wilt bereiken, is daar soms een extra inspanning voor nodig!

Als de spankabels zijn geplaats (eigenlijk jammer dat u als bezoeker ze niet echt goed kunt bekijken...), is het de beurt aan de relingen.

De reling wordt voorzichtig in één keer tussen de houten staanders geschoven en tegen het met lijm ingesmeerde brugdek gedrukt.

Als de lijm is opgedroogd, kunnen we weer een klusje afvinken op de lange 'to-do list' van ons Groot-Brittannië. Ook de twee mini-wandelaars die toevallig net in de buurt waren, kijken vol bewondering naar dit mooie staaltje maquettebouw!

Op een van de foto's in het vorige Bouwverslag was deze plek al gemarkeerd met behulp van een wit stuk karton met één verticale en een aantal horizontale insnedingen. Misschien hebt u zich afgevraagd wat dat nu moest voorstellen. Wel, nu zijn we een paar stappen verder en kunnen we laten zien wat de bedoeling van dat papier was: het gaf de plek aan waar we aandacht schenken aan de Schotse mijnbouw.

Boven elkaar hebben we een aantal 'mijngangen' nagebouwd en daarin de nodige mijnbouwattributen geplaatst. Die hebben we natuurlijk ook in het klein gemaakt…

Ook de sanitaire voorzieningen hebben we niet vergeten…

Boven deze mijngangen, op de 'begane grond', staat een mijnbouwlift klaar om de kompels (of in hun eigen taal: de 'miners') naar hun werkplek beneden en weer terug naar boven te brengen.

Nog een 'sfeerimpressie' van de activiteiten die ertoe moeten leiden dat we ons doel, openstelling van ons Groot-Brittannië in de komende zomer, gaan halen. U ziet het, er moet nog wel het een en andere gebeuren, maar we blijven vol goede moed!

Op de foto rechts ziet u de plek waar te zijner tijd onze maquette van Eilean Donan Castle komt te staan, in het meer, net zoals in het echt het geval is.

Er rijden straks niet alleen treinen in ons Groot-Brittannië-in-het-klein, maar ook vrachtwagens en autobussen. Zoals voor de treinen een heleboel rails zijn gelegd, zijn voor het wegverkeer ook de nodige trajecten in het landschap ingebouwd met wissels en keerlussen die moeten worden geïnstalleerd en getest om straks een probleemloze werking te kunnen garanderen. Onze collega's hebben het er druk mee!

Bent u geïnteresseerd in een overview van hoe het er nu voorstaat in ons Groot-Brittannië? Klik dan hier voor een YouTube-filmpje!

Toch nog even terug naar ons eigen land. U hebt het zich misschien nooit gerealiseerd, maar een van de oorzaken van het feit dat onze miniatuurwereld er zo realistisch uitziet, zijn de wegmarkeringen. Doorgetrokken en onderbroken strepen, haaientanden, oversteekplaatsen, richtingspijlen, puntstukken, stopstrepen, verdrijfvakken, noem maar op.

Die staan er natuurlijk niet vanzelf. We hebben een team dat al jarenlang bezig is om deze realistische wegkenmerken te maken, aan te brengen en te onderhouden. Er verandert natuurlijk regelmatig iets aan gebouwen en objecten en vaak moeten we dan ook wijzigingen aanbrengen in straten en wegen. Het is wel weer in het voordeel van onze wegmarkeringen dat ze niet slijten omdat er overheen wordt gereden…

De foto rechts toont een vel papier met daarop een reeks pijlen zoals u die vast herkent uit de 'echte' wereld. Die zijn getekend volgens de richtlijnen die zijn vastgelegd in het Reglement verkeersregels en verkeerstekens 1990.

Een scherp rolmes (en niet te vergeten een vaste hand) snijden het verkeersteken los uit het vel papier.

Heel voorzichtig brengt onze collega wat lijm aan op de pijl om die vervolgens op exact de juiste plek op het weg dek te plakken. Kenners zien direct dat deze pijl vlak bij het Hofplein wordt geplaatst!

Ook aan bijzondere verkeerstekens is gedacht: bij wegwerkzaamheden zien we vaak tijdelijke belijningen die geel zijn in plaats van wit. Wel, bij de opgebroken rijweg op de eerste foto hieronder zijn die keurig aanwezig…

Daaronder nog twee foto's waarop goed is te zien wat een verschil een paar ogenschijnlijk simpele lijnen en andere markeringen kunnen maken! Hebt u trouwens gezien dat ook in de dorpen en steden van Miniworld de fietspaden die mooie bruinrode kleur hebben?