Om te beginnen een tweetal nieuwe aanwinstjes: twee VW-bussen met opschrift, bij ons geplaatst door leden van het 3RailForum nadat ze ons een bezoek hadden gebracht.

Mocht u als modelspoorliefhebber daarin geïnteresseerd zijn: 3RailForum, opgericht in februari 2006 en in januari 2018 overgegaan in 'Stichting3rail', is volgens eigen zeggen "een ontmoetingsplaats voor modelspoorhobbyisten die daar op een gemoedelijke, open en ongedwongen manier over hun hobby kunnen praten en kennis kunnen uitwisselen."

De Stichting beheert naast het forum ook een 3railWiki en een 3railWebshop. In de eerste is allerlei kennis en informatie te vinden over de meest uiteenlopende modelspoor- en grootbedrijf-gerelateerde zaken. Wat een webshop is hoeven we u natuurlijk niet te vertellen… Tevens organiseert de Stichting '3railEvents', allerlei activiteiten voor de aangesloten leden.

Meer informatie is te vinden op de website van de Stichting.

Hebt u als u via de trap of de lift naar onze Groot-Brittannië-kelder gaat, wel eens de fraaie 'toegangspoort' gezien? Britser kan bijna niet!

Het werk in de kelder gaat onverminderd door. Zo is nu ook het Schotse deel van ons Groot-Brittannië voorzien van een mooie balustrade. Een leuning om de armen op te leggen, een 'treeplank' waarop onze kleinere bezoekers kunnen staan, dat alles gemonteerd aan stevige stalen palen en netjes afgewerkt met een paar lagen vernis. Best nog een hoop werk voor onze collega's, maar eenmaal gereed betekende het weer een vinkje op de 'to do-list'…

In het Bouwverslag van juni vertelden we over een bewegende attractie, te activeren met een drukknop (net zoals bijvoorbeeld de UFO boven Stonehenge). Nu kunnen we vertellen welk bekend Schots fenomeen zijn (of haar?) tegenhanger in onze miniatuurwereld heeft gekregen: niets minder dan Nessie, het Monster van Loch Ness! Voor de volledigheid hier rechts een van de twee foto's uit het vorige Bouwverslag waarop ons monster was 'afgeplakt'.

We hebben een kort filmpje van een van de testruns die Nessie heeft moeten doorlopen op ons YouTube-kanaal gezet. U kunt het hier bekijken!

"Het is natuurlijk schitterend, die balustrade. Petje af, hoor, voor de mannen die hem hebben geïnstalleerd. Ik snap ook best dat hij noodzakelijk is, maar hij maakt het aanbrengen van een kleine aanpassing aan een van de Schotse objecten er niet eenvoudiger op!", hoor je een van onze collega's hier denken…

Met licht, of liever verlichting, kun je een hoop doen. Uiteraard zijn we ook al druk bezig om onze Schotse objecten op een mooie manier uit te lichten, zodat er straks, als de dag/nacht-cyclus ook in ons Groot-Brittannië actief is, ook nog wat te zien is als het 'nacht' is!

Hieronder een voorproefje: bij een aantal pijlers van het Glenfinnan Viaduct staan al spotjes, en ook Eilean Donan Castle en de ruïne van Dun Telve Broch (rechts in detail te zien) worden al met ledlampjes 'uitgelicht'.

Ook de 'zuilenrotsen' van basalt van Staffa Island, een van de eilanden van de Binnen-Hebriden, hebben inmiddels de juiste kleur in allerlei grijstinten gekregen. In het Bouwverslag van april van dit jaar hebben we ingewikkelde creatieproces van deze rotsen al laten zien.

Het contrast tussen ons Staffa Island en het stukje Schotland er vlak naast is groot: waar het landschap van het eerstgenoemde al vrijwel helemaal klaar is, moet er een paar meter verderop nog heel wat gebeuren.

Daar zijn we zelfs nog bezig met het leggen van het fijne gaas waarop het gips wordt aangebracht, dat daarna als het droog is met de hand in de juiste 'rotsvorm' wordt gemodelleerd. En dan is het tijd voor het schilderen en het hier en daar aanbrengen van strooisel…

Het minder mooie weer van de laatste weken heeft geleid tot een grotere drukte in onze miniatuurwereld. Daar zijn we natuurlijk heel blij mee, maar het feit dat we in de vakanties zeven dagen per week open zijn, trekt ook een zware wissel op ons 'rijdend materieel' (om eens een spoorwegterm te gebruiken). Zo wil het wel eens gebeuren dat een koppeling tussen twee rijtuigen het begeeft. Gevolg: een stilstaand rijtuig op een plek waar dat niet hoort. De machinist van het stoomlocomotiefje was veel te druk bezig met het in de gaten houden van al die metertjes en klepjes om op de rails voor hem te letten…

Serieus: onze treinen, trams en bussen hebben het best zwaar in deze periode. Logisch, want waar een trein op een hobbyzolder misschien gemiddeld een uurtje per dag rijdt, zijn ze bij ons zeven dagen per week zeven uur per dag in bedrijf. Natuurlijk rijden ze dank zij de schaduwstations niet continu, maar toch. Dat is er dan ook de reden van dat we aan de lopende band bezig zijn met onderhoud, zoals op de foto's hieronder waar een Hondekop is opengemaakt om de draaistellen en de elektronica na te lopen en waar nodig te smeren en te repareren. De machinist was met geen stok uit zijn cabine te krijgen; onze treintechnicus had geen verklaring voor de aanwezigheid van de twee passagiers die kennelijk solidair waren met de treinbestuurder.

Het winkelstraatje in Pitlochry waarover we u in het vorige Bouwverslag vertelden is helemaal klaar en staat op zijn plek. Is het geen uiterst charmant en leuk gedetailleerd stukje Schotland geworden?

Een rondgang door het creatieve hart van Miniworld Rotterdam: ons Modelbouwatelier. Hier zijn onze collega's dag in, dag uit bezig met het realiseren van maqettes van allerlei objecten (zowel voor gebruik in onze miniatuurwereld zelf als in opdracht van derden).

Een mooi voorbeeld is het pand op deze foto's, het pas onthulde Gemaal Schilthuis (zie ook verderop in dit Bouwverslag). Gebouwd volgens de beproefde methode: digitale tekeningen maken waarmee onze lasersnijmachine wordt aangestuurd. Die snijdt uiterst nauwkeurig geveldelen (en de gaten voor de ramen en deuren daarin) uit platen karton en brandt er ook alle mogelijke profielen, patronen, voegen tussen 'stenen' en wat niet al in. Door meerdere lagen op elkaar te plakken, verkrijgen we reliëf. Ga voor een kort filmpje naar ons YouTube-kanaal. Daar kunt u onze lasersnijmachine aan het werk zien.

Als alle onderdelen van een maquette klaar zijn, volgt de assemblage. Daarbij moeten we natuurlijk kijken naar de beste manier om een zo stevig mogelijk eindresultaat te bereiken, rekening houdend met eventuele bewegende onderdelen en zeker ook de mogelijkheden om het object van binnenverlichting te voorzien.

Eenmaal helemaal geassembleerd 'verhuist' de maquette naar onze specialisten op het gebied van schilderen en – minstens zo belangrijk – 'weatheren'. Zeker maquettes die een kopie zijn van al wat oudere objecten mogen er niet 'nieuw' uitzien: ze moeten de sporen dragen van al die jaren in allerlei verschillende weersomstandigheden en niet te vergeten van het al jaren in gebruik zijn. Een arbeidsintensief, maar wel heel bevredigend werk!

Op andere plekken zijn onze technici druk bezig met het dagelijkse onderhoud. Zoals al eerder vermeld, hebben de bewegende onderdelen van de miniatuurwereld (niet alleen alles wat rijdt, maar ook de molens en wat er verder allemaal open en dicht, heen en weer en/of op en neer gaat) het best zwaar, zeker in de vakantieperiodes.

De Hondekop uit het item hierboven staat op de foto rechts bijna helemaal compleet in elkaar gezet, maar het volgende 'slachtoffer' ligt alweer te wachten. Dat geldt ook voor deze twee autobussen. Met een storingsmeldingsbriefje neergelegd op de werktafel van de 'techneut van dienst'…

Waar onze treinen allemaal hun energie krijgen toebedeeld via de spoorrails, moeten onze vrachtwagens en bussen het met ingebouwde accu's doen. Voor dit soort voertuigen is stroomtoevoer via de rijweg niet te realiseren, als het 'onzichtbaar' moet gebeuren, althans. Maar ja, de lading in zo'n accu is eindig; onze vrachtwagens en bussen rijden gemiddeld zo'n drie tot vijf uur op een volle accu (vergeet niet dat ze ook verlichting voeren en rem- en richtingaanwijzerlampjes hebben). Dat betekent dus dat ze elke dag minstens één keer aan de acculader moeten.

Het is eigenlijk best een aandoenlijk gezicht, zo'n verzameling op hun rug liggende voertuigen aan de acculader. Een beetje als een stel biggetjes die bij hun moeder aan het drinken zijn…

Een ander spectaculair voorbeeld van wat er zoal in ons Modelbouwatelier wordt gemaakt (al is dat eigenlijk een veel te zwakke term; 'gecreëerd' of 'geschapen' is een betere omschrijving!) is deze kopie in het klein van één deel van de beroemde Forth Bridge, die met zijn rode, stalen overspanningen en stenen torens een van de drie bruggen is die de noord- en zuidoever van de 'Firth of Forth' (de 'monding van de (rivier de) Forth') ten noorden van Edinburgh met elkaar verbinden. U herkent hem vast op de foto rechts.

De echte brug heeft drie van deze elementen; in ons Schotland hebben we helaas maar ruimte voor eentje - en die moet nog een beetje 'in elkaar gedrukt' worden ook omdat hij anders niet past op de toegemeten plek…

Onze zoektocht naar foto's van de bouw van het object waarvan we in het vorige Bouwverslag iets lieten zien van de verlichting, heeft er een paar opgeleverd. Die hebt u al hierboven gezien: het ging om de maquette van het gemaal Schilthuis, die op 17 juli officieel werd onthuld door Toon van der Klugt, dijkgraaf van het Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard en Ton van Hoorn, voorzitter van de Stichting Meemaken in Miniatuur. Zie onze nieuwsbrief van juli en het betreffende artikel op de Laatste Nieuws-pagina.

Nog een paar foto's van de werkzaamheden die we moesten verrichten om het gemaal op de juiste plek te krijgen. Ook moest de binnenverlichting nog worden aangesloten, vandaar dat op de foto rechts het dak er nog even af moest…

Het gemaal zoals dat na de onthulling te bewonderen was (en nog steeds is, natuurlijk).

Zo zorgden we ervoor dat de miniatuurwereld is uitgebreid met een mooi, authentiek Rotterdams aandenken aan het feit dat het Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard dit jaar maar liefst 750 jaar bestaat!