De maquette van Dunnottar Castle heeft een volgend stadium bereikt: alle gebouwen zijn nu vanbinnen en vanbuiten voorzien van natuurgetrouw gesteente. Een paar dragen een 'leien' dak; de rest laat zien een echte, dakloze ruïne te zijn…

Het hele terrein is klaar voor het afstrooien met fijn en grof strooisel in verschillende kleuren groen voor een zo natuurlijk mogelijk eindresultaat.

Het ronde gat in de bodemplaat wordt de plek van een vijver. Hier is te zien dat er ook hekwerken zijn geplaatst, zowel langs de grenzen van het bij Dunnottar Castle behorende terrein als rond de toekomstige vijver. Die hekwerken zijn met de hand gemaakt van 0,6 mm dik (nou ja, eerder dun) triplex.

Volgens onze modelbouwer moeten de lege groene velden nog wat extra bruin/gele inkleuring krijgen. "Op die manier wordt het geheel nog een beetje meer verfijnd en krijgt het ook wat meer diepte", zo zei hij.

In een later stadium zullen we ook bij dit pareltje miniatuurledspotjes aanbrengen die voornamelijk 'strijklicht' langs de diverse gevels zullen geven. Daardoor zal de fijne structuur van de stenen (die is gerealiseerd door het inkerven van de groeven) nog beter tot zijn recht komen – zeker tijdens de 'Miniworld-nacht'.

Op de grote foto hieronder staat de bekende Forth Bridge. Die is inmiddels voorzien van dubbelspoor waarop een locomotief heen en weer rijdt. Het spoor op de brug kan door ruimteproblemen helaas niet worden aangesloten op de rest van ons Schotse spoorwegennet, dus hebben we noodgedwongen voor deze oplossing gekozen.

Ook bij het Falkirk Wheel zijn we weer een stap verder: de maquette van het typisch vormgegeven bezoekerscentrum is gebouwd en staat op zijn plek langs de 'kade'.

Op de 'vogelvluchtfoto' rechts is te zien dat het gebouw door zijn vorm een heel mooie aanvulling is op het ronde bassin.

De volgende stap wordt het plaatsen van een hoeveelheid poppetjes en andere scenery-dingetjes om het geheel te verlevendigen. In het echt is het Falkirk Wheel een toeristische attractie van de eerste orde, en dat zal in onze miniatuurwereld niet anders zijn! Ook komen er nog wat roeibootjes en misschien een enkele zogenoemde narrowboat (zie het Bouwverslag van januari 2023) te liggen langs de aanlegsteigers.

Ons Edinburgh wordt steeds voller. Steeds meer huizen, winkels en andere gebouwen krijgen hun vaste plek en worden vervolgens van verlichting voorzien (als die al niet eerder tijdens de bouw is aangebracht).

Ook zijn we bezig met het inbouwen van een leuke scène: via een al geïnstalleerde drukknop kun je een onweersbui boven de stad laten losbarsten (zonder regen, weliswaar, maar u begrijpt dat dat technisch niet te realiseren is zonder grote schade aan de maquettes toe te brengen), waarna in een van de gebouwen 'brand uitbreekt'. Vervolgens komen de Edinburghse hulpdiensten met sirenes en zwaailichten aanrijden om hulp te verlenen, terwijl de rook uit het dak slaat. Gelukkig loopt alles met een sisser af…

Op YouTube hebben we een filmpje geplaats waarin het resultaat van een eerste test is te zien. Klik hier.

Een van de mensen die onze Commando Centrale bemannen heeft er blijk van gegeven ook aardig weg te weten op modelbouwgebied. Hij kreeg (nadat hij daarom gevraagd had…) de opdracht om een model te maken van een hoogspanningsmast. Langs onze 'polderbaan' staan namelijk nog steeds masten van een Duits model en dat is - al zal het misschien niet heel veel mensen opvallen - niet zoals het hoort. Gewapend met een camera trok hij naar een paar masten in de buurt van zijn woonplaats en begon te bouwen, met de mast op bovenstaande foto als knap resultaat. Binnenkort gaan we de lasersnijmachine aan het werk zetten om uit karton de onderdelen voor een aantal van deze masten te snijden.

Deze drie foto's zijn van een ander project van dezelfde modelbouwer. Eigenlijk op eigen houtje is hij begonnen aan een model van een treinstel van de Rotterdamse metro, dat bij de mensen van ons modelbouwatelier zeer in de smaak viel. Op basis van foto's en video's en na een heleboel meet- en rekenwerk maakte hij digitale tekeningen van dat model, die hij gebruikte als input voor zijn 3D-printer. "Gelukkig", zo zei hij, "hebben ze op Oostplein een paar mooie voor- en zijaanzichten op de muren staan. Die kon ik goed gebruiken!"

Bij nadere inspectie van het resultaat dat uit de 3D-printer kwam bleek al snel een van de nadelen van die werkwijze: prima voor een prototype, maar niet voor iets dat langer moet meegaan. Zo brak de bevestiging van de ramen al heel snel af, wat leidde tot aanpassingen in het ontwerp.

Nóg een project: nieuwe billboards. Een aantal bedrijven in én buiten Rotterdam ondersteunen ons financieel. Een van de manieren waarop dat kan is door het laten plaatsen van billboards met daarop de bedrijfsnaam, een logo of een andere uiting (voor meer informatie: klik hier!).

Met als uitgangspunt een paar reclamemasten die nu al in de miniatuurwereld staan, heeft onze modelbouwer "uit de losse pols" (volgens eigen zeggen) een paar prototypes gebouwd. U kunt ze binnenkort komen bewonderen.

Midden op deze mooie overzichtsfoto van een stukje Rotterdamse binnenstad (er zijn minstens 15 bekende gebouwen en objecten te zien) staat een nieuw pareltje: het markante gebouw van Café De Unie. Het origineel van dit gebouw, een ontwerp van de architect J.J.P. Oud, stond sedert 1925 aan het Calandplein in Rotterdam als een tijdelijke opvulling van een braakliggend terrein tussen twee hoge gebouwen. Het is te zien op de foto hiernaast. Bij het bombardement van Rotterdam in mei 1940 werd het gebouw helemaal verwoest.

In 1986 werd een nieuw Café De Unie gebouwd aan de Mauritsweg. Dit is een ontwerp van Carel Weeber, die de prominente gevel van het origineel van J.J.P. Oud tot in detail kopieerde. In eerste instantie werd het gebouw gebruikt als debatpodium door de Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur. Op de begane grond was een café-restaurant gevestigd met een klein theater erachter.

Na in 2014 te zijn veranderd in een lunchroom, wijnbar en nachtclub (met regelmatig klachten over geluidsoverlast) heeft het gebouw al weer een paar jaar een 'eetbestemming'.

In onze maquette zijn op de beproefde en al eerder beschreven manier een interieur en verlichting ingebouwd. Weer een oud stukje Rotterdam bewaard – en niet alleen op een paar zwart-wit foto's, maar ook in drie dimensies!

Een voorbeeld van hoe onze miniatuurwereld blijft veranderen. Voor een van onze nieuwe partners, 'Volvo Klassiekers' uit Barneveld, hebben we een bestaand plekje omgeturnd tot een echte eigen vestiging – in miniatuur, weliswaar.

Een beetje verstopt achter een paar bomen stond al tijden een typische 'jaren 70'-garage met tankstation. Dat was een mooi object om onder handen te nemen. Hier en daar een beetje bijschilderen, nieuwe logo's maken en erop bevestigen en nieuwe ledverlichting erin aanbrengen.

Om de zichtbaarheid te vergroten hebben we de hoge bomen gekapt (daar hebben we bij de bevoegde instanties netjes vergunning voor aangevraagd én gekregen) en op de vrijgekomen plek een modern speeltuintje aangelegd. Nu hebben de kinderen van onze mini-klassiekerliefhebbers ook iets leuks te doen als Pa staat te dromen bij zo'n mooie oldtimer…