Op 2 juli was het zover. Een ploeg medewerkers van Miniworld Rotterdam liet zien meer te kunnen dan alleen maar mooie maquettes en elektronica-effecten bouwen: zij namen de uitdaging aan om in een paar dagen de 'Miniworld-winkel' te verbouwen.

Waarom? We wilden het aangeboden assortiment meer gaan afstemmen op 'de modelbouwer' en hebben een overeenkomst gesloten met 'De Kleine Benelux b.v.' uit Meppel. Dit bedrijf, importeur van auto-, vrachtwagen-, bus- en vliegtuigminiaturen in verschillende soorten en schalen voor de gehele Benelux, wilde ons graag assisteren met de aanpassing van het winkelaanbod én de inrichting van de winkel.

Dus, 's morgens werden eerst de schappen tegen de muur naast de trap naar onze Groot-Brittannië-kelder leeggehaald, waarna we de wand (waarachter we nog een verwarmingsradiator aantroffen…) konden weghalen. Die achterwand vervingen we door de wandpanelen die in het restaurant stonden en waarin de werkstukken van de finalisten van de laatste 'Klein maar Fijn'-aflevering waren opgesteld. Zo kwam er een fraaie, donkerblauwe achterwand te staan.

Tegelijk daarmee bouwden we het frame op voor de wand waaraan de nieuwe stellingen bevestigd gaan worden.

Tegen dat frame bevestigden we gipsplaten, wat nadat de voegen waren afgewerkt met vulmiddel een keurige gladde wand opleverde. We waren toen al twee dagen bezig.

De volgende stap was het monteren van de dragers van de stellingen en daarna die stellingen zelf op de juiste plek aanbrengen…

…en dan al die artikelen weer op een aantrekkelijke manier op de stellingen uitstallen!

Ook de stellingen aan de wand die de doorloop naar de miniatuurwereld scheidt van het restaurant moesten eraan geloven. Die vervingen we door exemplaren van hetzelfde type als die aan de andere kant. Zo kregen beide kanten van de winkel een uniforme uitstraling.

Nu hebben we aan de linkerkant (als je met de rug naar de entreebalie staat) het 'oude', meer op speelgoed en spelletjes gerichte assortiment staan en aan de andere kant de trein- en modelbouwartikelen.

Het duurde iets langer dan we gepland hadden, maar we zijn wel trots op het resultaat en ook konden we zeggen: "Tijdens de verbouwing was de winkel gewoon open en ging de verkoop gewoon door…"!

Aan de voet van de heuvel waarop ons Edinburgh steeds groter wordt, ligt een stationsgebouw. U moet wel een héél goed geheugen hebben als u zich herinnert dat deze maquette al eerder in een Bouwverslag voorkwam: in dat van september 2020 om precies te zijn…

In dat verslag vertelden we van het 'hergebruiken' van oude maquettes en lieten zien hoe een oud stationsgebouw werd getransformeerd naar een hotel. Naast een algemene restauratie maakten we fraaie glas-in-lood-raampjes en verzorgden een 'interieur', met mooie gordijnen achter de ramen.

We vonden echter geen plek voor deze opgefriste maquette en hij heeft dus nooit in zijn nieuwe verschijning in de miniatuurwereld gestaan.

Onlangs kwam een van onze modelbouwers op het idee om het hotel weer terug te veranderen in een station. Zo gezegd, zo gedaan: nadat hij de tierelantijnen en andere niet passende veranderingen had verwijderd en het gebouw weer van een 'stationsuitstraling' had voorzien, kreeg die oude maquette toch de plek die hij verdiende - en zeg nu zelf: hij staat daar toch heel mooi te zijn!

In ons Victoriaanse kavel, links achterin de Groot-Brittannië-kelder, liggen een paar straatjes langs de Caen Hill Locks.

De huizen in die straatjes zijn ruwweg gebaseerd op de televisieserie over de Peaky Blinders, een criminele bende uit Birmingham, en hun activiteiten kort na de Eerste Wereldoorlog (het Victoriaanse tijdperk was een paar decennia eerder, maar wie zegt ons dat we consequent moeten zijn…?).

De foto hiernaast toont drie van de kopstukken van de serie, met in het midden bendeleider Thomas Shelby. Als u de serie op Netflix hebt gevolgd, herkent u ze beslist.

De beelden uit de serie zijn van invloed geweest op de inrichting van dit Engelse deel van ons Groot-Brittannië. We hebben geprobeerd om de sfeer van die beelden over te brengen naar ons kavel: de huizen, de auto's, de rijtuigen en de zo kenmerkende 'somberte' van die tijd. Dan mogen de hoofdpersonen uit de serie natuurlijk niet ontbreken!

Op YouTube staat nog een kort filmpje waarin het kavel 'in vogelvlucht' wordt getoond met de fabrieken en werkplaatsen in volle actie.

In het Bouwverslag van de vorige maand schreven we dat we bij Dunnottar Castle nog wat ledspotjes wilden plaatsen om de structuur van de stenen muren (nog) beter te laten uitkomen, want de grillig gevormde groeven tussen de stenen willen zonder de juiste belichting nog wel eens 'wegvallen'.

Dat zou met strijklicht moeten gebeuren, niet met 'gerichte'spotjes. U ziet hier, dat onze elektronica-experts daar hun hand niet voor omdraaien.

Omdat onze 'dag/nacht-cyclus' in Groot-Brittannië nog niet operationeel is, hebben we de foto's een beetje bewerkt om het effect van dat strijklicht duidelijker te laten uitkomen.

Dit militaire mini-voertuig wordt een onderdeel van een nieuwe scène die we aan het bouwen zijn. Ook de andere foto's bij dit artikel laten daar al iets van zien.

We mogen (en willen…) niet op de zaken vooruitlopen, maar we lichten alvast een klein tipje van de sluier: de scène heeft alles te maken met een gedenkwaardige gebeurtenis die begin augustus 1944 plaatsvond.

In onze nieuwsbrief van augustus (en het Bouwverslag van diezelfde maand) kunt u meer hierover lezen!

Hij ligt niet meer op de grens tussen Engeland en Schotland (die ligt tegenwoordig een paar kilometer verder naar het noorden), maar Hadrian's Wall was in de tijd dat de Romeinen in deze streken rondliepen de noordgrens van het Romeinse rijk. Keizer Hadrianus gaf in het jaar 122 na Christus opdracht tot de bouw. Zes jaar later stond er een muur van 117 km lengte tussen de Solway Firth in het westen en de monding van de Tyne in het oosten.

In onze Britse miniatuurwereld wordt de Schots-Engelse grens wél gemarkeerd door Hadrian's Wall in het klein. Het is echter zeer bijzonder dat onze 'Angel of the North' aan de Schotse kant van de grens staat – dat hebben de Schotten in het echt nog niet voor elkaar gekregen!

Een aardig weetje: in 142 na Christus deed Hadrianus' opvolger, keizer Antioninus Pius, dit nog eens dunnetjes over en liet een tweede muur bouwen, ruwweg tussen waar nu Old Kilpatrick ligt aan de Firth of Clyde in het westen en het huidige Bo'ness bij Falkirk aan de Firth of Forth in het oosten. Daarmee verschoof de grens van het Romeinse rijk een stukje naar het noorden. Al na 20 jaar trokken de Romeinse garnizoenen zich echter terug naar de oude grens. Van deze 'Antonin's Wall' is nog maar heel weinig bewaard gebleven.

Iets anders: in september 2023 werden de Britten ruw wakker geschud door een daad van vandalisme: wandelaars ontdekten dat de beroemdste boom van het land, de 'Sycamore Gap Tree', slachtoffer was geworden van iemand met een motorzaag. De esdoorn stond vlak naast Hadrian's Wall, midden in een dal. Hij kwam nadrukkelijk in beeld in de film 'Robin Hood, Prince of Thieves' uit 1991 en werd in 2016 gekozen tot Engelse Boom van het Jaar.

'Goed voorbeeld doet goed volgen' is een bekend gezegde in Nederland. Slechte voorbeelden dienen bij voorkeur níet gevolgd te worden, maar toch hebben enkele mini-onverlaten het niet kunnen laten om ook in onze miniatuurwereld een mini-esdoorn om te zagen…

We keken gealarmeerd op toen Nessie bij haar door de drukknop in gang gezette rondgang niet alleen maar oerkreten slaakte (dat is vaste prik, tenslotte), maar ook rooksignalen begon af te geven… De reden was een spontaan opgetreden kortsluiting in de motor die haar op haar tocht over het Loch voortstuwt. Door die kortsluiting ontstond er een brand(je) in een zogenoemde OC32 die daardoor onherstelbaar beschadigd werd. Snel ingrijpen van onze medewerkers, daarbij geassisteerd door leden van de Schotse mini-brandweer, voorkwam erger.

De foto hieronder geeft een detail van de Hydro-elektrische Energiecentrale van Loch Sloy, al in een vorig Bouwverslag vermeld geweest. Waarom nu weer? Om te laten zien met welk vakmanschap (en geduld, en een vaste hand…) onze modelbouwer het onder de centrale uitstromende water heeft gemaakt. Hulde!