Op een afgesloten terrein in onze miniatuurwereld waren medewerkers van enkele onderaannemers druk aan het werk met de aanleg van een nieuwe riolering – hier komt te zijner tijd een nieuw gebouw te staan – toen zij bij het graven op een obstakel stuitten.

Snel werden de zware grondverzetmachines uit de buurt gereden, waarna men voorzichtig met de hand verder groef. Meer en meer bleek het object eivormig te zijn en na complete blootlegging vond men het verstandig om de afdeling Archeologie en Paleontologie van de UMR (de Universiteit Miniworld Rotterdam) in de arm te nemen.

Toen leden van deze afdeling op het terrein arriveerden, zagen zij tot hun schrik dat het eivormige object met behulp van de laadschep van een tweetal bulldozers op een vrachtwagen was geladen, gelukkig zonder dat het beschadigd was.

Desgevraagd verklaarde de verantwoordelijke leidinggevende dat "hij had besloten om het ding maar even opzij te laten zetten, want dat gedoe heeft alles bij elkaar al meer tijd had gekost dan volgens zijn planning verantwoord was, en tijd is ook hier - zij het op schaal 1:87 - geld!"

Nadat de vondst was overgebracht naar een loods op het terrein, konden de UMR-experts een eerste onderzoek uitvoeren. Al snel kwamen ze tot de conclusie dat hier sprake was van een zeer zeldzame vondst: een compleet ei van een Mosasaurus (de uit de mergelgrotten van Zuid-Limburg bekende 'Maasdinosaurus').

De verbazing werd echter nog groter toen op de plek waar het ei had gelegen, een tweede exemplaar werd aangetroffen, dat – anders dan het eerste – verpakt bleek in een kleurige folie. Men concludeerde al snel dat het hier niet om een fossiel ging. Nadat het reuze-chocolade-ei op een vrachtwagen was geladen, werd het vervoerd naar het restaurant van de UMR om daar verwerkt te worden tot Paastraktatie: héél veel porties chocoladepudding voor de medewerkers.

In het Bouwverslag van januari berichtten we over de gebouwen aan Edinburghs Lawnmarket. De foto's in dat verslag lieten zien hoe de laatste hand werd gelegd aan de maquettes die we van dat beroemde stukje Edinburgh hebben gemaakt.

Op deze foto's ziet u dat onze Schotse miniatuurwereldbewoners vanaf nu niet meer in het donker hoeven te leven, wonen en winkelen: onze elektronica-experts hebben in de winkels en de bovengelegen woningen verlichting aangebracht! Ook kregen de panden een passend interieur. We hebben al eerder verteld op welke manier die tot stand komen (zie het Bouwverslag van november 2023).

Ook blijken moderne voorzieningen te zijn doorgedrongen tot Edinburgh-in-het-klein: een van de bewoners (m/v/x) van de panden heeft een zonnebank in zijn kamer laten installeren!

De glazenwasser op de ladder op de foto hieronder geeft wel blijk van een bijzonder hoge arbeidsethiek: zelfs bij nacht gaat hij onverdroten door met het wassen van de ramen – al moet daar wel bij worden opgemerkt dat die nacht maar 24 miniuten duurt, straks…

Een paar foto's van details van de tweede maquette die we voor de terminal van BP Rotterdam hebben gebouwd: de zogenoemde Vacuümtoren. Vooral met de brandende verlichting geeft het trappenhuis een zeer realistische weergave van wat je ziet als je 's avonds langs Pernis rijdt!

Die Vacuümtoren is gebouwd op een grondplaat in de vorm van een kwart cirkel met zijden van 1,3 meter lang. Waar de toren in het echt ruim 60 meter hoog is en 10 bordessen telt, is de maquette bij een schaal van 1:50 (en op sommige punten 1:43) 120 cm hoog. Een fors ding, dus. Op de foto hiernaast ziet u de ronde basisvorm, opgebouwd op een houten draagconstructie die in de echte wereld van gewapend beton is. Als u vindt dat die draagconstructie op een keukenkruk lijkt, heeft u helemaal gelijk!

In de maquette worden de volgende scenario's voorgesteld:

• Dropping Objects,
• Werken op hoogte,
• Hijsen met tas,
• Heetwerk (laswerkzaamheden en werk waarbij vonken kunnen ontstaan) en
• Werkafzettingen.

Ook de pijpen- enbuizenconstrctie naast de vacuümtoren heeft een eigen 'draagstoel', waaraan op de foto hierboven een van onze elektronica-experts de bedrading voor de verlichting aan het monteren is.

Naar schatting komen er 20 tot 25 figuren in diverse scènes op grondniveau rond de vacuümtoren en op de bordessen. Hier staan er een paar te drogen na een 'verfbad'.

Hier staan een paar van die figuren, voorzien van beschermende kleding én helm, op een van de bordessen. Rechts is een deel van een van de pijpleidingen te zien, die op de foto rechts in zijn geheel staat afgebeeld. Alle delen van die pijpleiding zijn nadat ze digitaal zijn getekend, uitgeprint op onze 3D-printer en daarna stuk voor stuk samengevoegd. U krijgt zo trouwens ook een aardige indruk van de fameting van de maquette!

De derde maquette die we voor BP hebben gemaakt, heeft de zogenoemde 'bundels' als onderwerp. Dat zijn in feite hele grote warmtewisselaar-installaties, waarin in een complex buizensysteem vloeistoffen worden verwarmd of juist gekoeld met andere vloeistoffen die kouder of warmer zijn. Op de BP-terminal in Rotterdam staan enige honderden van dit soort installaties.

Het buizenstelsel in die installaties moet met enige regelmaat worden onderhouden. Roest en chemische inwerking van de vloeistoffen zijn een continue bedreiging. Het demonteren, reinigen en weer monteren van zo'n 'bundel' is een tijdrovend karwei, waarbij allerlei dingen mis kunnen gaan. Logisch dat daar goede en veelvuldige instructie voor nodig is!

Op de foto rechts ziet u vier buizen al geplaatst op hun basis; de vijfde is in aantocht. Elk zo'n buis is gemaakt van pvc-regenpijp in de juiste diameter, waaraan opsluitringen en een 'koperen' pijpenstelsel is gemonteerd. De 'dop' komt uit de bouwmarkt; de andere onderdelen zijn geprint.

'Binnenbuis' in 'buitenbuis'...

Nu zijn ook de aan- en afvoerbuizen voor de te koelen of te verwarmen vloeistof aan de voorkant gemonteerd, evenals de buizen die de vloeistof waarmee gekoeld dan wel verwarmd wordt. Dat is het achterste stel buizen. Op de foto hieronder het geheel gemonteerd en klaar voor transport.

Na een heleboel werk brak eindelijk de dag aan dat we de drie maquettes konden gaan afleveren bij de opdrachtgever. daar waren voldoende medewerkers aanwezig om te assisteren bij het uitladen.

De trainingsruimte waarin de drie maquettes zijn opgesteld is al passend voorzien van fotobehang waarop allerlei BP-installaties zijn afgebeeld.

Nadat de maquettes op de juiste plek waren neergezet, kwam de grote klus van het 'aankleden' en het wegwerken van de laatste onvolkomenheden.

Daar zijn alles bij elkaar nog wel wat dagen in gaan zitten, want alles perfect werkend opleveren is natuurlijk ons uitgangspunt. Klus geklaard, tot volle tevredenheid van de opdrachtgever, de trainers en (hopen we) de cursisten!